Reisverslag / Dagboek

We zijn weer in Nederland!!

Verblijf Ketelhaven Dronten 26 september tot en met 7 of 8 oktober????

We verlaten Hattem om 8.00 uur en vertrekken richting Dronten, Ketelhaven aan het Ketelmeer Westzijde. Daar zullen we een aantal dagen blijven, misschien wel iets meer dan een week. De boot krijgt zijn onderhoudsbeurt, nog wat zonnepanelen plaatsen, en we hebben nog een gezellige reünie.

Het weekend van 28 en 29 september is gereserveerd voor het jaarlijkse terugkerende dienstkameraden weekend. Bij aankomst in de haven worden we vriendelijke ontvangen door havenmeester Dick. En krijgen we een mooi plekje toegewezen. Vrijdag gaan we nog even de laatste boodschappen doen voor het weekend. We bespreken nog even het restaurant Lands End. En daarna vertrekken we weer rustig naar de boot. Zaterdag 28 september komen onze vrienden aan boord voor een gezellig weekend. Zij verblijven voor de nacht in een B&B, zonder B in Ketelhaven, dat is vlakbij de haven. Onder het genot van een kop koffie en bijpraten, en een heerlijke lunch aan boord, gaan we richting het MEC museum. Mechanisch Erfgoed Centrum op het mechanisch erfgoed centrum aan de Dronterweg in Dronten. Een museum met een grote diversiteit. Letterlijk van alles kan je tegenkomen, van naaimachines en gereedschappen tot grote stoommachines en historische verbrandingsmotoren. Op de open dagen worden er diverse motoren /machines opgestart, en het derde weekend van de maand is het stoomweekend op het museum, dan zijn de stoommachines onder stoom te bewonderen. De mannen vermaken zich uitstekend, nog even een tik op de kop van JUT. Daarna nog een ouderwets bakkie koffie met een puntje boeren appeltaart. En dan weer op weg naar de boot, maar er is een Nederlands kampioenschap wielrennen op de weg, dus allemaal afzettingen. Via windje waai naar de boot. Op de boot praten we nog even na onder het genot van een hapje en een drankje. En ja dan gaat de tijd hard, richting het restaurant voor onze avond diner. Het restaurant heeft een mooi uitzicht, maar het eten viel voor sommigen toch wel een beetje tegen. Erg jammer op zo'n mooie locatie. De avond op de boot ebde langzaam naar het einde, en iedereen verlangt naar zijn bedje, op naar de volgende morgen. Zondag doen we met z'n allen nog een een gezellige brunch aan boord, en we plannen de nieuwe datum voor volgend jaar. Peter en Ina zijn aan de beurt om het te organiseren, maar waar wij dan zijn, dat is nog een vraagteken. Als we in Griekenland liggen dan is er een optie open dat Hennie en Ria, Peter en Ina naar ons toe komen. Maar het kan ook zomaar zijn dat wij even gezellig weer naar Nederland toe komen voor familie bezoeken. Na een roerend afscheid, gaan wij weer de week invullen met allerlei klusjes aan boord. Maandag komt onze monteur voor de nodige dingen die aan boord moeten plaatsvinden. We hopen begin oktober richting Sneek te varen. Daar gaat de boot nog even op de kant om het onderwaterschip te behandelen. En voor mij nog even een gezellig bezoekje aan de kaakchirurg, om de implantaat af te werken.

Verblijf in Hattem vanaf 19 september tot en met 25 september

Tussen de noordrand van de Veluwe en de IJssel ligt het pittoreske stadje Hattem. De Hanzestad is al eeuwen een inspiratiebron voor kunstschilders. Niet zo verwonderlijk: de stad is niet alleen ‘fotogeniek’, het ligt ook nog eens in een fraaie omgeving met bos en water op steenworp afstand.

Handels- en vestingstad

Als Hanzestad floreerde Hattem in de Middeleeuwen. Dat is nog te zien aan de fraaie koopmanshuizen die in de oude binnenstad staan. Het was in die tijd belangrijk je handel en jezelf goed te beschermen. Daar zorgden hoge muren, een stadsgracht en bewaakte poorten voor. Dat Hattem vroeger een echte vestingstad was, is nog op veel locaties te zien. Delen van de oorspronkelijke stadsmuur zijn bewaard gebleven, net als de veertiende-eeuwse Dijkpoort. Wist je dat er ooit een kasteel met zeven meter dikke muren in Hattem heeft gestaan? Tijdens een wandeling langs cultuurhistorische hoogtepunten ontdek je wat er nog over is van kasteel Dikke Tinne.

Het leukste Bakkerijmuseum van Nederland

Het Nederlands Bakkerijmuseum in Hattem is met drie panden en een tunnel onder de straat, het grootste en meest veelzijdige Bakkerijmuseum van ons land. In dit belevingsmuseum, geschikt voor jong en oud, loopt je door de geschiedenis van brood en banket. Ga je terug in de tijd bij de bakdemonstraties in de traditionele takkenbossenoven of neem een kijkje achter de schermen van de moderne bakkerij. Wij zijn daar gezellig naartoe geweest en het was geweldig. Door Bakker Fred werden we welkom geheten, en ik moet zeggen, hij had meteen al de aandacht van iedereen. Na een zeer leerzame les over de herkomst van brood en welke ingrediënten er allemaal nodig zijn om brood te maken, met de betekenissen achter het brood. Bakker Fred wist met een grap en een grol de aandacht van ons allemaal goed vast te houden. Regelmatig klonk er een lachsalvo door de ruimte. Als je de bakker met het deeg ziet werken lijkt het allemaal heel simpel. Maar ik weet als geen ander dat is een illusie. Daarnaast heeft Hattem nog zijn beroemde Bonbon Atelier A, met een prachtige herfst etalage. Ons verblijf in Hattem heeft ook nog een leuk tintje, we willen volgend jaar een Europareis gaan maken, en door Hans onze vriend zijn we in contact gekomen met Rob en Marga die dezelfde reis als ons wilt maken. Gisteren zijn we gezellig even koffie wezen drinken bij hun aan boord een Fripack 48 `Adagio`. We hebben een gezellige leuke middag gehad, en we zullen zeker nog dingen met elkaar uitwisselen. En elkaar zeker op de reis tegenkomen.

19 september vertrek 9.10 uur Doesburg, aankomst 13.40 uur Hattem.

Vandaag een tocht over de Gelderse IJssel richting Hattem, waar een vriend van ons Hans, die daar ligt met zijn boot. In Doesburg zijn we niet de stad in geweest, dus helaas geen foto's. Maar volgens mij kent iedereen Doesburg wel, met al zijn mooie prachtige dingen. De IJssel of Gelderse IJssel is een Nederlandse aftakking van de Rijn. De rivier takt bij Westervoort ten oosten van Arnhem af van de Rijn bij Kmr 878,6 en stroomt in noordoostelijke en later in noordelijke richting naar het Ketelmeer respectievelijk het IJsselmeer. De lengte van de IJssel is 127 km. Bij westervoort liggen de zomerkaden zo'n 70 meter van elkaar, bij Kampen is dat het dubbele. Bij hoogwater behoren ook de uiterwaarden tot het stroombed. De IJssel staat dan tussen de winterdijken en kan plaatselijk vele honderden meters breed zijn. Het maximale verschil tussen de hoogste en de laagste waterstand ter hoogte van de stad Deventer bedraagt zes meter.

Wind: W 2 – 3 BF 20.6 ZM

18 september vertrek 14.10 uur Wageningen, aankomst 17.45 uur Doesburg.

Onderweg hebben we nog een paar prachtige vliegtuigen mogen aanschouwen die laag over ons heen vlogen. Dit had te maken met de Herdenking Operatie Market Garden. De Airborne Herdenkingen vinden in 2019 plaats van vrijdag 20 t/m zondag 22 september. De Jaarlijkse herdenking van 'Operatie Market Garden' (Operation Market Garden) die begon op 17 september 1944. In en rond september vinden er in verschillende steden en dorpen in Gelderland diverse activiteiten en herdenkingen plaats waarin de gebeurtenissen van toen centraal staan. Ik heb geprobeerd om een paar mooie foto's van de vliegtuigen te maken. Verder hebben we in Wageningen geen foto's meer gemaakt dus het blijft bij dit korte stukje.

Wind: NW 2 – 3 BF 22.4 ZM

15 september vertrek 8.55 uur Bijland, aankomst 13.10 uur Vada jachthaven Wageningen.

Een redelijke grote haven maar ook helemaal vol. We konden aan de meldsteiger gaan liggen, dat was geen probleem. We moeten maandag op de fiets naar Ede om even onze tafelpoot weg te brengen. En woensdag naar Ede om onze vouwfietsen voor de eerste onderhoudsbeurt. We blijven dan ook een paar dagen liggen in deze haven. Wageningen is een grote studentenstad, dat is ook te merken in de haven, een aparte roeivereniging met een prachtig gebouw voor de studenten, en een roeivereniging voor de gewone mensen die graag willen roeien, een klein gebouw. In deze omgeving kunnen we prachtig fietsen, dat hebben we ook gedaan. MAAR let op eenmaal in de stad Wageningen vliegen de studenten je links en rechts voorbij, zonder pardon crossen ze gewoon door. En of jij nu van rechts komt maakt niet uit, oortjes in en gewoon door karren. Of gezellig met z'n tweeën of drieën naast elkaar geen probleem, bellen hebben ze blijkbaar niet geleerd, of niet eens op de fietsen. Maar als je dan wat van zegt kijken ze je schaapachtig aan. Woensdag naar Ede voor de fietsen, een andere route in Ede ook hier weer een stukje natuur wat erg mooi is. We kunnen op de fietsen wachten dus dan maar even een leuke wandeling door het dorp maken. Fietsen waren klaar dus de route weer terug naar de boot, we hebben in de planning staan dat we die dag nog een stukje wilde gaan varen. En om twee uur alles klaar maken voor vertrek richting Doesburg.

Wind: W 2 – 3 BF 20.6 ZM

14 september vertrek 8.55 uur Wesel, aankomst 12.10 uur De Bijland.

De Bijland, is een haven dichtbij de Tolkamer. De Tolkamer ligt net voorbij Lobith, daar stroomt de Rijn ons land binnen. Ook wij zijn vandaag bij Lobith de grens over gestoken. Net als onze voorvaderen de Germanen, zij zullen dat echter ongetwijfeld minder geriefelijk gedaan hebben. De Bijland heeft een flinke haven die bomvol lag. Ergens een plek achterin was nog mogelijk. Met de goede stuurkunsten van Klaas en de aanwijzingen van mij, kunnen we aanmeren. Alleen de box naast ons daar kan de boot niet meer in. Van de havenmeester geen enkel probleem, zien we dan wel weer. Heel veel mensen langs de kant om te kijken hoe wij dit klusje klaarden. Nu heel rustig en er netjes tussen geplakt. Alles was erg smal en dan de boot nog omdraaien voor aanmeren, want dan kunnen we de andere dag gewoon rustig weg varen. We liggen achter een grote Super van Craft, die daar een ligplaats heeft voor ons onbegrijpelijk. Want hij kan door zijn diepgang niet weg met zijn boot. Dus dan heb je een luxe boot, van ongeveer 20 meter, en dan kan je daar dus niet mee varen. Maar oké zo heeft ieder zijn eigen idee over het hebben van een boot. In de haven zijn heel veel zomerhuisjes op water te huur, en er liggen heel veel bootjes met mensen die er in wonen. En ja die weinig tot niet uitvaren. Wel een prachtig meertje er voor, maar weinig bezienswaardigheden. Dus ook weinig te vertellen, de fietsen zijn aan boord gebleven, een kleine wandeling gemaakt. En bij het restaurant even een “Welkom in Nederland” biertje genomen. Want ja, we zijn via de Rijn bij Lobith weer Nederland in gevaren. Dus ik mag eindelijk weer eens een woordje Nederlands gaan spreken, ik ben het bijna verleert. Op de Rijn varen is en blijft natuurlijk altijd uitkijken en opletten, want ze komen je gerust met twee grote vrachtboten voorbij varen. Het blijft dan ook altijd een mooi gezicht hoe of sommige duwbakken met 3 vrachtbakken naast elkaar en dat driemaal lang voorbij ziet varen. Dan beschik je toch wel over een goed stukje stuurmanskunst.

Wind: ZE 1 – 3 BF 21,8 ZM

12 september vertrek 9.20 uur Kade Dorsten, aankomst 13.00 uur Wesel.

Ezel van Wesel Iedereen kent het oude echospel: “Hoe heet de burgemeester van Wesel?” Echo: “Ezel!”. Vanwege deze grap heeft de stad Wesel de kans gegrepen om van de ezel een stadssymbool te maken. Hoe de burgemeester van Wesel heet, weet elk kind. De ezel-echo van Wesel, de burgermeester-vraag, het is bekend tot ver over de landsgrenzen. En zo beschermen en stimuleren de inwoners van Wesel de bekende echo en de bijbehorende cult rondom het "ezelige". Het bekende handelsmerk van de stad is met allerlei knipogen op verschillende manieren in de stad terug te vinden - als souvenir, als levensgrote beschilderde ezelsfiguur in een voortuin of voetgangerszone of zelfs als levend dier. De "ezel van Wesel" met de naam Vesalius Dahlkamp von Stockum zu Wesel.

Een paar bezienswaardigheden van Wesel: Natuurlijk is er nog veel meer te zien.

De Berliner Tor is deel van de vesting Wesel en werd tussen 1718 en 1722 door vestings- en hofbouwmeester Jean de Bodt in Pruisische barok gebouwd.

Citadel Wesel: De citadel Wesel is de grootste overgebleven vesting van het Rijnland, gebouwd tussen 1688 en 1722 in Wesel naar plannen van Johan de Corbin. De citadel, in vijfhoekige stervorm aangelegd, was de kern van de vesting Wesel.

Dit was even een klein stukje geschiedenis over de stad Wesel.

Wind: ZW 1 – 3 BF 6,8 ZM

11 september vertrek 9.00 uur, aankomst 15.25 Dorsten.

Varend vanuit de haven gaan we het kanaal weer op richting de sluis van Dorsten. Voor de sluis komen we een stel Nederlanders tegen die ook liggen te wachten voor de sluis. We mogen achter een groot vrachtschip de kleine sluis in. We liggen beiden achter een grote vrachtboot, en wij gewoon rustig aangemeerd. Het andere stel is een beetje aan het ploeteren hoe of ze de lijnen moeten houden. Halverwege vraagt de mevrouw van de boot hoe of het kan dat wij zo rustig liggen, en zij alle “zeilen” bij moeten zetten om de boot langs de kant te houden. En we gaan zelfs naar beneden dus appeltje eitje voor ons. Ik vertelde haar onze techniek met de lijnen. En in de volgende sluis, want we kregen die dag vier sluizen. Hebben ze het toegepast, en ze waren zo blij met onze tip. Ze vragen nog even tot hoever wij gaan varen, en vertelde dat we bij Dorsten ergens willen gaan liggen. Nu zij hebben een plek langs de kade vlakbij het centrum, waar ze regelmatig komen. Dus daar gaan we dan samen aanmeren. We maken even kennis met elkaar, en vervolgen ieder onze eigen weg. Zij blijven daar nog twee dagen liggen, en wij varen de andere dag weer rustig verder. Boven aan de kade is een enorm groot winkelcentrum, dus we maken een gezellige wandeling door het centrum. We komen een friettentje tegen met Hollandse friet. Nu daar verlangde we wel even naar, dat hebben we ook echt gemist..... Voor € 1.90 kregen we beiden een bord vol. En ze waren nog lekker ook. Verder zijn we de stad niet meer in geweest, omdat het met water met bakken uit de hemel kwam. De andere dag vertrekken we richting Wesel.

Wind: ZW 1 – 3 BF 21,3 ZM

Het duiven echtpaar hebben de lift gevonden, gingen mee omhoog en naar beneden in de sluis. En ze blijven rustig zitten op de automatische drijvende bolders.

9 september vertrek 13.10 uur Münster, aankomst 16,45 uur Dortmund/Olfen.

Eenmaal vertrokken uit Münster, varen we richting de jachthaven vlakbij de plaats Olfen. Een kleine gemoedelijke jachthaven. Er is nog een plekje langs de steiger vrij, en midden in de natuur. De andere dag gaan we het plaatsje Olfen bezoeken, we maken er even een gezellige fietstocht van. Eenmaal in het dorp aangekomen, gaan we bij het plein nog even genieten van een kopje koffie met uiteraard wat lekkers erbij.

Wind: W 2 – 3 BF 24,4 ZM

8 september vertrek 9.40 uur Fuestrup, aankomst 11.15 Münster

We hebben gekozen voor de stadshaven, niet echt een haven maar kademuren waar je vrij kunt liggen. De voormalige oude werkhaven haven is nu omgebouwd tot een moderne bedrijven centrum, met verschillende restaurants, kantoorpanden en een kunstgalerie. We gaan de stad Munster op de fiets even verkennen. Het is zondag, dus alles dicht in de stad. Maar wat we niet wisten, er was een marathonloop georganiseerd, dus alles mega druk. We konden nergens bij of wel doorheen, alles afgezet. Dus we gaan weer gezellig terug, maken er nog even een mooie fietstocht van, en maandag zien we wel weer verder. Münster is een oude Hanzestad in het noordelijke deel van de deelstaat Noordrijn-Westfalen. De stad is gebouwd om een klooster dat hier in de achtste eeuw in opdracht van Karel de Grote werd gebouwd. Ondanks het feit dat de stad door de eeuwen heen meerdere malen is verwoest door een grote stadsbranden, de stad gedeeltelijk gesloopt werd door de Wederdopers en hij tijdens de Tweede Wereldoorlog bijna geheel is platgebombardeerd is er nog veel van de oude schoonheid van Münster te zien. De meeste gebouwen werden na de Tweede Wereldoorlog in originele staat herbouwd. De stad is bij de meeste mensen bekend omdat hier de vrede van Münster werd getekend. Dit vredesverdrag heeft ervoor gezorgd dat Nederland zijn huidige landsgrenzen heeft. Münster is tegenwoordig een populairs toeristische bestemming die veel te bieden heeft als stad. Naast de vele prachtige monumenten en kerken in de stad zijn er een aantal mooie parken en leuke musea in de stad te vinden. De Kreativkai, de Prinzipalmarkt en de wijk de Kuhviertel zijn de populairste uitgaansgebieden van Münster.

Een kleine greep van deze bezienswaardigheden:

Prinzipalmarkt
De Prinzipalmarkt is het kloppende hart van het historische centrum van Münster. Aan de markt grenst het historische stadhuis van Münster met daarin de Friedenssaal. Vanaf de markt kijk je uit op de Sint-Lambertuskerk. Op de Prinzipalmarkt zijn er talloze restaurantjes en gezellige winkeltjes te vinden. De markt dankt zijn homogene uitstraling aan het feit dat de markt tijdens de Tweede Wereldoorlog zwaar beschadigd werd. Tijdens de restauratie van de markt werd er besloten om de gevels allemaal ongeveer dezelfde uitstraling te geven. De Prinzipalmarkt staat in de top tien van mooiste pleinen van Duitsland. Een klein stukje geschiedenis over Munster, we verlaten de stad en gaan dezelfde dag maandagmiddag 9 september weer vertrekken.

Wind: W 2 – 3 BF 6,8 ZM

7 september vertrek 9.05 uur Recke, aankomst 12.30 uur Marina alte fahrt Fuestrup.

Het Dortmund – Eemskanaal ligt hier veel hoger dan de rivier de Eems. Daarom is er een kanaalbrug gebouwd zodat het Dortmund – Eemskanaal over de Eems loopt. Toen het Dortmund – Eemskanaal verbreed en verdiept moest worden, moest men ook een nieuwe kanaalbrug bouwen. Men groef een zijkanaal waarin de nieuwe kanaalbrug werd gebouwd en de oude kanaalbrug werd buiten gebruik gesteld. De zijarm werd afgedamd waardoor de oude kunstwerken droog kwamen te liggen. De haven ligt in dit doodlopende kanaal gedeelte, waaruit je vandaar met de fiets of lopend naar de oude situatie kunt kijken. De langs steiger ligt tegen over de boxen van de vaste ligplaatshouders. We moesten ook met de handbediende pont naar de andere kant om bij, het restaurant, en de prachtige camping te komen. En daar had je dan ook de mogelijkheid om naar het oude kunstwerk te gaan. Helaas zijn we niet zo ver gekomen, donkere wolken grepen om ons heen, dus snel retour naar de boot. Wel heb ik nog tijdens ons vertrek de andere dag een paar foto´s gemaakt.

Wind: W 2 – 3 BF 23,4 ZM

5 september vertrek 9.00 uur Oldendorf, aankomst 14.00 uur Marina Recke.

De jachthaven van Steinbeck ligt direct aan het Mittellandkanaal op de rechter oever, ongeveer 2 km van het stadje Recke dat op de linker oever ligt. Het stadje Recke telt 12.000 inwoners, heeft een prachtig centrum en via een brug over het kanaal goed op de fiets bereikbaar. Grote aquaducten voeren het Mittellandkanaal over de dalen van de Weser en de Elbe. Vanwege het uitzicht is het een belevenis om over deze kanaalbruggen te varen. In de deelstaat Noord-Rijnland-Westfalen ligt het kanaal te noorden van het Teutoburgerwald en het Wiehengebirge, waarvan de uitlopers van het heuvellandschap nog merkbaar zijn. Hier vaar je af en toe niet door een gegraven kanaal maar door een kanaal met opgeworpen dijken boven het omringende landschap , waardoor je daar soms geen uitzicht meer hebt. Recke wordt ook wel de Töddengemeinde genoemd. De Tödden waren wandelaars en venters die na, de dertigjarige oorlog, floreerden in de achttiende eeuw, Nederlands werden en hun waren eerst aanboden in Nederland, daarna in de Noordse en Baltische landen. De Töddenhandel bracht de thuislanden wat welvaart, die vandaag de dag nog steeds getuigen van de Töddenhauser met hun vaak uitgebreid ontworpen gevels. Van de Tödden zijn de normale Hollandgangers te onderscheiden, die in Nederland in grote aantallen als grasmaaiers, turfsnijders en landarbeiders werkten. Het hoogtepunt van de Hollandgangers was in de tweede helft van de 18e eeuw. Dit was even een klein stukje geschiedenis over Recke.:

ZW 4 – Wind: ZW 4 – 5 BF 33,5 ZM

4 September vertrek 8.30 uur Seelze, aankomst 15,04 Preussich Oldendorf.

Een haven langs het kanaal en weinig is te beleven. Niet een echte gezellige haven. Maar voor een overnachting prima. Dus weinig te vertellen. Wel een mooi uitzicht over het kanaal.

Wind: ZW 1 – 3 BF 45,2 ZM

2 september vertrek 8.20 Anderten (Hanover), aankomst 11.30 Seelze.

De haven van Seelze is gevestigd in een zij kanaal van het Mittellandkanaal. Een gemoedelijke vriendelijke haven, met een heel goed restaurant. De bedoeling is dat we hier een dag extra blijven liggen, dit vanwege het mooie Königliche Kristall-Therme. Na de lunch gaan we op de fiets naar de Therme, even genieten van dit mooie paradijs. Ook deze heeft weer zijn charme, en verschillende prachtige baden en saunalandschappen. Voor ieder wat wils. Mijn favoriete plek is het Buitenbad met 12% zout, en met een temperatuur van 36°C. Daarnaast het Natron binnenbad. We genieten volop van dit heerlijke thermen gebeuren. Daarna een heerlijk bakkie koffie met uiteraard een echt Duits gebakje toe. De andere dag doen we in de ochtend nog een sessie in de Themen en gaan we daarna bij het restaurant in de haven aan een lunch buffet. En zo is ons dag weer goed gevuld. Jammer dat we deze baden niet in de buurt van Noord-Holland hebben, dan zou ik zeker een abonnement hebben genomen.

Wind: W 1 - 2 BF 14,6 ZM

31 augustus vertrek 8.10 uur Abbesbüttel, aankomst 15.30 uur Anderten Hmclub.

Vandaag leent het weer zich uitstekend voor een paar nieuwe verslagen in ons dagboek, en een wandeling in de omgeving.

Deze haven ligt vlak na de sluis in een klein kanaaltje naast het Mittellandkanaal. Ongeveer 2 km varen dan ben je bij deze haven. Het is vandaag zondag 1 september en alles is dicht in Duitsland, want ze houden een Ruhetag. Dus niet zoals in Amsterdam alles geopend.

Wind: Z/W/E 2 - 3 BF 32,9 ZM

29 augustus vertrek 8.30 uur Uelsen, aankomst 15.15 uur Abbesbüttel

Kleine vriendelijke gemoedelijke haven, midden in een luxe woonwijk. Voorheen een werkhaven die ze omgetoverd hebben als kleine haven, met luxe woningen er om heen gebouwd. Verder niets te beleven, dan alleen een wandeling door al het pracht en praal van deze woonwijk.

Wind: ZW 2 - 3 BF 40,6 ZM

28 augustus vertrek 14.30 uur Bad Bevensen, aankomst 15.40 uur Jachthaven Uelsen.

Even een korte trip naar jachthaven Uelsen. Het is een kleine haven in een kommetje aan het kanaal. We worden vooraan aan de gastensteiger geplaatst, achter ons was dan nog plaats voor kleinere bootjes, dit omdat de steigers niet helemaal in orde waren. We vragen nog even aan de havenmeester hoe of het gaat met de golven, geen probleem de steigers drijven mee en je boot ook. De steigers zitten met grote beweegbare stangen aan de zijkant in de oevers vast. We vragen nog of het geen probleem is met het gewicht van de boot, allemaal geen probleem. De eerste boten komen voorbij, klein beetje schommeling maar meer niet. Het water zuigt onder de boten weg, de boten bewegen wat en dat is het. Denk je ja, maar dan komt er een grote boot langs met een enorme snelheid, meer als dat er gevaren mag worden in de kanalen. Nu de boten vliegen van links naar rechts, en wij nemen bijna de hele steiger mee omhoog. We blijven toch maar liggen, maar een fijn gevoel is het niet. We vertrekken de andere dag vroeg richting Abbesbüttel. De haven van Uelsen is zeker geen haven om aan te raden.

Wind: Z/W 2 - 3 BF 9,2 ZM

27 augustus vertrek 9.45 uur Lauenburg, aankomst 13.45 uur Bad Bevensen.

Vanaf Lauenburg krijgen we in het kanaal nog een schepenlift. De schepenlift Lüneburg wordt ook wel Schiffshebewerk Scharnebeck genoemd omdat hij bij de plaats Scharnebeck gebouwd is. Het Schiffshebewerk bestaat uit twee grote troggen van 100 meter lengte en 12 meter breedte. De waterdiepte in de trog bedraagt 3,4 meter. Het totaalgewicht van een trog gevuld met water is 5800 ton. Als tegengewicht en om energie te sparen om het geheel op en neer te bewegen zijn 224 betonblokken van elk 26,5 ton aan enorme staalkabels aangebracht. De troggen worden door vier gelijkgeschakelde elektromotoren van elk 160 kW en een getand stangenstelsel op en neer bewogen. Een schutting duurt ongeveer 15 minuten. Als schipper vaar je door het hefwerk. Toch is het interessant om je boot voor de sluis aan de kade neer te leggen en een schutting als toerist – zo'n 500.000 per jaar – van de andere kant te bekijken. Er zijn twee platvormen, die het gehele jaar geopend zijn, vanwaar je een schutting van zeer dichtbij gratis kunt bekijken. Tevens is er een tentoonstellings- hal, waar je in een permanente tentoonstelling diverse kunstwerken van het Wasser und Schiffahrtsamt kunt bekijken.

Bad Bevensen is een overnachtingsplaats in het kanaal. Sommige overnachtingsplaatsen zijn meteen langs het kanaal, deze heeft een kleine uitsparing dan liggen we wat rustiger als er grote boten voorbij varen. Het is die dag weer erg heet, dus rustig aan. De andere dag willen we een bezoek aan de Jod. Sole Therme brengen. We maken dan even een kleine spreuk tussendoor, “Vergiss nie, Dir Zeit für die Dinge zu nehmen, die Dich glücklich machen”. We gaan vroeg op, en pakken de fiets richting het Thermen gebeuren. Een prachtig groot centrum met voor ieder wat wils, wij zijn hoofdzakelijk de Jod – Sole – Therme in gegaan. Dat wil zeggen verschillende zout baden, met verschillende zout gehaltes en verschillende temperaturen. Het bijzondere aan dit is, dat het zout op een natuurlijke wijze uit een diepte van 600 en 700 meter onder de waterspiegel direct in Bad Bevensen gehaald wordt. Er zijn ook verschillende vitaal baden met verschillende temperaturen en zout gehaltes. Het hoogste zout gehalte en temperatuur is 35 graden en 4 % zout. Daarnaast beschikken ze over een prachtig saunalandschap, waarbij een zoutsauna van 85 graden is, en mooie zonneweides. Je kunt ook gebruik maken van verschillende massage behandelingen, klankmassage en nog veel meer. Zeker een bezoek waard als je in de buurt bent.

Wind: Z 1 - 2 BF 23,6 ZM

26 augustus vertrek 8.00 uur Mölln, aankomst 12.10 uur Marina Lauenburg.

De haven is een kleine haven en ligt direct achter de brug en de sluis. De haven is uitermate geschikt voor een bezoek aan het schippersstadje Lauenburg. Ooit was dit een belangrijke tussenstop op de zoutstraat van de Oostzee naar Lünenburg. Nog veel van deze historie is in Lauenburg te vinden. De haven heeft een gezellig zandstrandje met strandstoelen langs de kade gerealiseerd, die in de weekenden druk worden bezocht.

Wind: Z 1 – 2 BF 19,4 ZM

24 augustus vertrek 7.55 uur Breitling, aankomst 14.20 uur Mölln.

De stad Mölln is een kuuroord en ligt direct aan het 47.000 hectare grote natuurresetvaart Lauenburgischer Seen. Hiervan is alleen de Möllner See direct aan het Elbe Lübeck kanaal bevaarbaar. Het is ook de stad van Tijl Uilenspiegel (Duits, Till Eulenspiegel), een vrije vogel die door Nederland en Duitsland trok en iedereen voor de gek hield met zijn streken. Hij zou in 1350 in Mölln gestorven zijn. De stad heeft dan ook een origineel Eulenspiegel museum. Ik schrijf dan ook een klein stukje over Tijl Uilenspiegel. We zijn in het kleine museum geweest, en heb een paar mooie foto's gemaakt om een beeld te geven.

Een kleine personage uit het boek: Titelblad van het oudste Duitse Uilenspiegelvolksboek uit 1515. De eerste verhalen over Tijl Uilenspiegel verschenen rond 1500 in Duitsland. Herman Bote, de stadsklerk van Brunswijk, schreef een aantal grappige anekdotes over een personage genaamd "Dyl Ulenspeghel". Deze middeleeuwse Uilenspiegel verschilt op veel punten van de latere negentiende-eeuwse roman: de Geschiedenis Tijil Uilenspiegel (Mölln) Een politieke en maatschappijkritische dimensie ontbreekt en de humor is veel platvloerser, op het vulgaire af. Zijn naam verklaart zijn talent, het mensen voor de gek te houden. De uil was toen nog een symbool van domheid (vandaar dat er op schilderijen van heronimus Bosch bij domme personages vaak een uil te zien is, vergelijk ook het woord 'uilskuiken' en de Vlaamse uitdrukking "'t is nogal een uil." ('t is nogal een domkop). De spiegel fungeert als ding waarin mensen zich zien zoals ze zijn: "zo dom als een uil". De schalkse Tijl laat de mensen zien zoals ze zijn, zonder enige schroom. De Coster verklaart de naam als:

"Ik ben ulieden spiegel," Ulen-spiegel.

Uilenspiegel-standbeeld in Mölln. Zijn voeten en duim

zijn glad omdat het tegelijkertijd aanraken van de

schoenpunten en de duim geluk zou brengen.

Verder heeft Mölln nog veel meer te bieden, het prachtige Kneip natuurpark, met verschillende elementen daarin verwerkt.

Wind: O 1 – 2 BF 23 ZM

22 augustus vertrek 8.25 uur Neustadt, aankomst Breitling (Lubeck).

De haven in het meer Breitling, het meer grenst aan de rivier de Trave. De haven ligt iets buiten de stad Lubeck. We hebben een mooie plaats langs de betonsteiger, met uitzicht op het meer en de vrachtschepen, die aan het laden en lossen zijn. In de stad zijn er ook mogelijkheden om in een haven te liggen, maar dan heb je weer herrie van het verkeer en de drukte daar. Dus we kiezen voor deze haven. Buiten Lubeck is ook nog een motorbotenhaven, maar daar liggen we allemaal in de boxen. Gewoon de andere dag gezellig op de fiets naar de grote stad Lubeck, met al zijn charmes van oudsher.

Lubeck: De stad Lübeck ligt in de Noord Duitse Laagvlakte aan de benedenloop van de Trave, een bevaarbare rivier die ongeveer 17 kilometer van het oude stadscentrum van Lubeck, in Travemünde in de Oostzee uitmondt. Het stadscentrum ligt op een heuvel die tussen de rivieren van de Trave en de Wakenitz vormt. Daarnaast doorsnijdt het Elbe – Lübeckkanaal het stadsgebied van Krummese tot aan de Trave. De landschappelijke omgeving behoort tot het Schleswig -Holsteinisches Hügelland en werd gevormd in het Weichselien. De geografische ligging aan de Trave, die kort voor Travemünde de Baltische landbrug doorbreekt, was van voordeel voor de ontwikkeling van de stad als Oostzeehaven en verklaarde de snelle ontwikkeling tot Noord-Europees machtscentrum in de Middeleeuwen. Lübeck kent verschillende historische bezienswaardigheden o.a. Mariakerk, de Holstentor, de Sint-Pieterskerk en daarvoor de Salzspeicher, Rathaus, St. Annen-Kloster. De Vrije Hanzestad Lübeck 1815-1937heeft ook banden met meer dan honderd plaatsen in Europa door middel van de Hanzendagen. Er is zoveel meer te zien en te vertellen over Lübeck, dan mag ik nog wel een paar pagina's er bij doen. Het mooiste is om deze mooie historische stad zelf te gaan bezoeken. En trek er zeker een paar dagen voor uit. Morgen gaan we weer verder varen richting Mölln. Waar we dan het verhaal van Till Eulenspiegel (Tijl Uilenspiegel)mogen beleven, en misschien een bezoek kunnen brengen aan het Museum.

Wind: Z 2 - 3 BF 16,8 ZM

In het fotoalbum staan nog meer foto's over Lubeck

21 augustus vertrek 6.10 uur Burgtieve, aankomst 10.10 uur Neustadt.

Neustadt wordt als Niestad gesticht in 1244, als havenstad. De stad die geen lid is van de Hanze wordt vooral door Hollandse en Deense schepen aangedaan, zeer tegen de zin van de Hanzestad Lubeck. Vanaf 1639 krijgt de stad scheepswerven die tot 1713 talrijke oorlogsschepen zullen bouwen voor de Deense marine. De aanwezigheid van grote eikenbossen in het hinterland is hiervoor de reden. De stad wordt hierom ook het doelwit van de Zweden, die de stad in 1645 belegeren. In 1750 en 1817 wordt de stad getroffen door grote stadsbranden. Ze beschrijven dan ook in vele folders: Kom op de mooiste dagen van het jaar genieten in het hoge noorden. Hier schijnt de zon langer dan elders: hartje zomer wel 17 uur per dag! De Duitse noorderlingen laten zich niet opjagen. Theetijd is hier heilig, en bij de thee wordt 'klönschnack' gehouden. Zo noemt men kletsen hier. Glücksburg en Glücksstadt bestaan hier echt. 'Gott gebe Glück mit Frieden' (God geve ons geluk en vrede), staat er boven het portaal van het prachtige waterslot 'Glücksburg'. In Glücksstadt houdt men enorm van zoute haring. Onlangs zaten hier 6000 visliefhebbers samen aan een drie kilometer lange tafel, een wereldrecord. Ieder jaar in juni, tijdens de haringweken, vind je hier haring specialiteiten in allerlei variaties. Wij maken een aantal mooie foto's en gaan op de fiets weer terug naar de boot. Ook in Neustadt, kun je gerust twee dagen vooruit trekken om alles rustig te bekijken. Alleen de binnenstedelijke fietspaden zijn een ramp, ook hier allemaal traditionele kinderhoofdjes of vierkante keitjes.

Wind: W 3 BF 29,1 ZM

18 augustus vertrek 8.35 uur Nykoping, aankomst 15.10 uur Burgtieve Duitsland.

Vandaag varen we het laatste stuk van Denemarken over zee richting Duitsland. Het weerbericht geeft aan 2 a 3 BF ZW bij vertrek uit de haven. Later op de dag zou de wind toenemen naar 4 a 5 BF. Het is altijd belangrijk dat je van te voren weet wat het weer allemaal doet. We moeten een stuk de zee ( Fehmarn Bugt) over naar Duitsland. Gemiddeld is de wind hier meer dan 4 bf. Dit stuk is dan ook altijd vervelend om over te steken met harde wind en golven. Over de oversteek is dan ook niet echt veel te vertellen. We naderen de haven ingang, de wind is al aardig toegenomen, wat ook de voorspelling is van die dag. Ruim plek aan de buitenkant van de grote haven Burgtiefe. Je kunt ook aan de overkant in Burgstaake gaan liggen maar dat is echt een oude vissershaven, en een kade in het dorp. Daar staat duidelijk vermeld, over veel geluidsoverlast van de vissersboten, fabrieken en overige. We nemen de andere dag wel de fiets om het plaatsje Burg, en Burgstaeke te gaan bekijken. In Burgstaeke is een U-Boot museum, maar dat heeft niet onze interesse. We maken wel een foto van de buitenkant. We gaan verder het dorp in en bekijken nog even de havens. Beide niet echt plezierig. Wel doen we nog even een lunch in het Restaurant Golden anker. Een echt ouderwets Duits restaurant. Klaas neemt de scholfilet, en ja ik ga nu eens voor een echte Duitse Jager schnitzel. Beide waren zeer goed. We gaan na de lunch richting het plaatsje Burg. Een hele leuke plaats met heel veel toerisme, eettentjes aan de weg. En wel een vervelende weg om op te fietsen, allemaal van die lekkere kinderhoofdjes. Er komen donkere wolken opzetten, dus we vertrekken richting de boot en fietsen via de fietspaden weer terug. De jachthaven is een hele grote en moderne haven, met alle luxe van dien. Voor de kinderen hebben ze heel veel speel toestellen, voor de ouderen hang banken die rond kunnen draaien en uiteraard een strand met grote speciale rieten strandstoelen. Voor de caravans, en de campers zijn er voldoende camping mogelijkheden, huren van een leuk strandhuisje, of in een luxe hotel alles is daar mogelijk. We verblijven daar drie nachten en dan vertrekken we weer naar de volgende haven. Ook dit stuk op zee, is een vervelend stuk om te varen. Op naar Neustadt, de volgende Duitse haven aan de zee.

Wind: ZW 2 – 3 BF 41,1 ZM

13 augustus vertrek 6.20 uur Stege, aankomst 12.20 uur Nykøbing.

We zijn weer vroeg vertrokken vanuit de haven van Stege. De wind is gunstig en het weer is redelijk. Vandaag varen we richting Nykøbing, eerst door een betonde geul en daarna over het Smålandsfarvandet. Dat laatste is altijd even een lastig stuk, en vooral met stevige wind niet altijd plezierig. Maar gelukkig viel dat allemaal wel weer mee. Na een lange tocht naderen we de haven van Nykøbing, de regen is even opgehouden. De havenmeester komt met een bloedgang in zijn rubberbootje langszij, en verteld ons waar of we moeten gaan liggen. Er is een hele grote langs steiger maar daar kunnen we niet aanleggen. Vanaf donderdag tot en met zaterdag verwachten ze honderd vijftig boten hier voor een speciale zeil race. Dus gezellig in een box liggen, met de kont naar achter kunnen we makkelijk afstappen. Maar met al dat gepraat van de havenmeester, begint het weer flink te regenen. Maar uiteindelijk liggen we, wel met een nat pak. Het is een mooi plekje aan de buiten kant, met mooi vrij uitzicht. De andere dag willen we de stad even gaan bekijken, maar wat schetst onze verbazing het water is flink gezakt. Ja wat nu, hoe kom ik van boord, het kleine trapje er maar even bij pakken. Aangezien wij nog geen loopplank hebben moeten we het tijdelijk met het kleine trapje doen. Zonder het trapje gaat het echt niet lukken. We krijgen te horen van de havenmeester dat er donderdag een start wordt gemaakt voor de Vegvisir Race 14 – 17 augustus 2019, Nykøbing, Guldborg Stubbekøbing. Nou dat ziet er erg gezellig uit, woensdagmiddag muziek op de steiger, of wel ze noemen het hier dansen op de steiger. Later op de avond zang voor de zonsondergang. De start van de serie boten begint op donderdagavond om 18.00 uur. De singelhandklassen (solozeilers) starten vrijdag om 18.00 uur. Voor hun is het één nacht doorvaren maar voor de andere klassen twee nachten. Je moet je wel bedenken dat er een paar leuke vaargeulen in zitten die niet verlicht zijn. Woensdagavond gaan we gezellig meedoen met zingen voor zonsondergang. Het is een leuke gezellige avond met leuke muziek. De andere dag gezellig de stad in, het is een hele grote stad met een gezellige winkelcentrum. En nu is het weer mogelijk om van boord te komen want het water is weer gestegen. We blijven hier een aantal dagen liggen, omdat de wind op de Fehmarn Belt/ Mecklenburger Bucht nog pittig is. Wat een aardige golfhoogte veroorzaakt. Dit is de oversteek tussen Denemarken en Duitsland langs Fehrman. We verwachten zondagmiddag weg te kunnen varen richting Nysted of Gedser. En vandaar de oversteek te maken.

Wind: W/ZW 3 – 4 BF 37,7 ZM

9 augustus vertrek 6.45 Kopenhagen, aankomst 14.00 uur Stege haven. Verblijf van 9 t/m 13 augustus.

De weersvoorspelling is niet fijn met die harde wind de hele week. Gezien de wind liggen we beter in Stege dan in Dragør. We besluiten dan ook om Dragør voorbij te varen. Dus ik kan helaas geen foto's van het mooie plaatsje Dragør plaatsen. We zijn er een paar keer geweest met onze catamaran. Het blijft een heel mooi plekje om daar in de haven te liggen. Ik kan er wel een leuk stukje over schrijven. De naam Dragør komt van de woorden drage, of wel trekken en ør betekent grind en zandstrand en wil dus zoveel zeggen als 'een plek aan de kust waar een goed strand is om schepen het land op te trekken'. Enkele Nederlandse Hanzesteden, zoals Deventer en Zutphen, hadden er een 'Vitte'(een handelspost, beschermd door de Deense koning). Daarom zijn er in het pittoreske centrum nog straatnamen te vinden naar de naam Deventer en Zutphen. Deze plaats verbind zich daarmee met Nederland. Er zijn dan ook veel immigranten uit Nederland. De Nederlandse inwoners zijn rond 1600 met de aanleg van de haven gestart, en tevens met landbouw werkzaamheden. Naast de landbouw is men er ook actief in de visserij en in de scheepvaart. Dit even een stukje geschiedenis over Dragør. Nu gaan we ons opmaken voor Stege een plaats in de Deense regio Seeland, gemeente Vordingborg. Stege is de grootste plaats op het eiland Møn. Møn is een Deens eiland van 218 km² in de Oostzee tussen Seeland en Falster. Het eiland is over land te bereiken via twee bruggen: de Koningin Alexandrinebrug en de Farø-bruggen, maar natuurlijk ook via de vaarwateren. De kliffen van het Deense eiland Møn worden Møns Klint genoemd. Over een lengte van acht kilometer eindigen de bossen van Møn abrupt met krijtrotsen zo ook te zien op de foto's. De rotsen bereiken op hun hoogste punt een hoogte van 143 meter. Het kiezelstrand is bereikbaar via een aantal steile trappen. Ieder met enkele honderden treden. Het strand betreden is niet geheel zonder risico, want regelmatig breken er grote stukken krijtrots af en verdwijnen in de zee. Deze trappen hebben wij niet genomen, en zijn ook niet helemaal naar het hoogste punt geweest. Wij zijn op het eiland een stuk wezen fietsen, en dat is al mooi genoeg. Op Møn zijn zoveel dingen te doen, teveel om op te noemen. Wij hebben ons beperkt tot de Handwerk en Design winkel, waar ik twee leuke kussentjes heb gekocht voor op ons bankje voor op de boot. Daarna nog richting het Colllectors museum, waar je van alles kunt vinden, wat nostalgie heet. Oude kermis attractie materiaal, verschillende kleine huisjes, een oude BP station en nog veel meer. Deze oude fabriek staat letterlijk en figuurlijk helemaal vol. Wij gaan de fietstocht afsluiten in het dorp bij de bakkerij, voor een Deens wienerbrood. De bedoeling is dat we morgen vroeg gaan vertrekken.

Wind: ZW 3 – 4 BF 52,6 ZM

Er zijn nog meer foto's van Stege in het fotoalbum te zien.

8 augustus vertrek 8.50 uur Skovshoved, aankomst 10.10 uur Kopenhagen

Kopenhagen heeft veel verschillende ( jacht)havens maar over het algemeen erg vol en erg duur. Zeker als je in de binnenstad wilt liggen. Met veel rumoer en de vele boten die voorbij varen wat erg onrustig ligt. We kiezen voor de Lunettenhaven, in stadsdell Margaretheholm, aan de buitenkant van Kopenhagen. Na een telefoontje de dag ervoor weten we dat hij erg vol is. Maar toch even proberen of er plek is. Eenmaal aangekomen zien we een box vrij voor Claes en Annika, en wij kunnen eventueel aan een kop steiger, naast een catamaran liggen. Wel even improviseren om af te stappen maar het is allemaal weer gelukt. Vanuit de haven is het vijf minuten lopen naar een taxiboot die je naar de overkant brengt. Dat zijn de woorden van de havenmeesteres. Wij beginnen te lopen, en lopen maar geen steiger voor een taxiboot te zien. We lopen dan maar het hele stuk richting de stad. De lucht ziet er niet echt rooskleurig uit, onweer en regen duiken die middag op. We lopen nog wat rond in de stad, en gaan ergens de lunch gebruiken voor die middag vis en chips aan de haven. We zien aan de overkant van de kade de energiecentrale waar wij in de haven liggen. En een halte waar een taxiboot aankomt, en jawel dat is de beroemde taxiboot die je naar de overkant brengt. Na de lunch gaan Claes en Annika nog verder de stad in, voor mij was het even genoeg. We gaan dan ook terug met de taxiboot. Maar eerst komt er nog een flinke regenbui over ons heen dus snel schuilen in één van de kleine boetiekjes langs de kant. Ik heb ook verder weinig foto's van de stad Kopenhagen kunnen maken. Het weer was er ook niet naar om gezellig te gaan kijken overal. Eenmaal terug bij de boot komt het weer met bakken naar beneden. Blij dat we dan toch maar weer aan boord zijn. Later op de avond komen Claes en Annika bij ons langs om te melden dat ze de andere dag niet mee varen naar Dragør, dit vanwege de harde wind die op komst is. Zij varen de andere dag dan naar Zweden terug, en wij besluiten om naar Stege te varen.

Wind: ZW 4 BF 5.5 ZM

7 augustus vertrek 8.55 uur Humlebaek, aankomst 11.05 uur in Skovshoved

In de haven van Skovshoved hebben we reeds eerder gelegen zie ook mijn verhaal d.d. 3 augustus. We hebben aan Claes en Annika gemeld dat je daar een heerlijk speciaal restaurant hebt waar je voortreffelijk kunt eten. Dus zo gezegd zo gedaan, na een mooie wandeling gaan we gezellig uit eten in het Öresund restaurant. De eigenaar was verrast met de terug komst van ons en dat we ook nog een paar Zweedse vrienden meegenomen hebben. En uiteraard gaan we weer gezellig in de serre zitten onder de wijnranken. En natuurlijk krijgen we weer een gezellig aperitiefje van het huis. Nu een blauwe bessen likeurtje van het eiland Samsø. En ook deze smaakt weer voortreffelijk. Voor deze avond staat er zalm en eend als specialiteit op de menukaart. Ik ga voor de eend en de rest gaat voor de zalm. Het was weer voortreffelijk met een rabarber trifle toe. De mannen kregen nog een smaak test als wedstrijd. Maar ze raden het beide niet, het was namelijk witte cognac. Heel apart van smaak en erg lekker. Dan kwam hij later nog met een smaakproef van een grappa die 100 jaar oud was. Daar mochten we allemaal een slokje van nemen, maar de meeste vonden het niet zo lekker dus de rest was voor mij. Ik vond het heel bijzonder en erg lekker. We praten nog wat na met de eigenaar en hij wenst ons heel veel vaarplezier en een goede reis. Ik krijg nog een dikke kus van hem als afsluiting. En hij bedankte ons dat we ons toch aan de belofte hebben gehouden om terug te komen. We lopen weer terug naar onze boten en de trip voor de andere dag staat alweer snel voor de deur.

Wind: Z 2 – 3 BF 13,9 ZM

4 augustus aankomst 11.40 uur Helsingør, verblijf tot en met 6 augustus.

In Helsingør hebben we afgesproken met Claes en Annika. Zij komen vanaf Götenborg. We ontmoeten elkaar nu deze zomer voor de derde keer. Na onze aankomst in Torhamn, eind mei en aansluitend onze gezamenlijke trip tot Trosa. Dan nog even tussendoor in Grebbengarde (Torhamn) waar zij wonen, op onze zuidwaartse terugreis langs de oostzijde van Zweden en nu in Helsingør om de laatste tocht nog gezamenlijk te doen afsluiten. Wat kan ik vertellen over Helsingør. Het is een mooie leuke stad. De haven waarin wij liggen, ligt tegenover het Kronborg Kasteel. Op het Deense eiland Seeland. Het is hoofdzakelijk uit de renaissance tijdperk, met heel veel interieur dat ook dateert uit die tijd. Het kasteel ligt op de landtong, waar de Sont op zijn smalst is. Het huidige bouwwerk gaat terug tot eind 16e eeuw, met na de ontwikkeling van kanonnen, is de uitbreiding van de 17e eeuw. Oorspronkelijk werd het kasteel Krogen genoemd. De naam “Kronborg”kwam in 1577 in zwang. Daarnaast heeft Helsingør ook nog een hele mooie binnenstad waar je eindeloos kunt winkelen en uiteraard met vele restaurants. In een oude fabrieksloods die jaren leeg heeft gestaan, zitten nu allemaal kleine restaurantjes uit verschillende landen. Leuk opgezet en allemaal door jongelui gerund. In Kopenhagen kennen we natuurlijk allemaal het beroemde beeldje van de vrouwelijke Zeemeermin. Nou in Helsingør hebben ze daar een mannelijke versie van. En uiteraard moet ik daar natuurlijk even mee op de foto. Zo'n knappe man laat je natuurlijk niet schieten. Verder een kunstwerk op de kade van een vis met allemaal plastic bekleed, wat de mensen dumpen in het water, of wel gevonden aan de kust. Inmiddels zijn Claes en Annika naast ons komen liggen en vermaken we ons even in Helsingør. We bespreken uiteraard nog even de planning voor de laatste paar dagen samen. De andere ochtend vertrekken we richting Humlebaek op aanraden van onze vriend Joost. Daar is het Louisiana museum met moderne art.

Wind: ZW 3 – 4 BF 6 ZM

4 augustus vetrek 9.15 uur Skovshoved, aankomst 11.40 uur Helsingör.

Skovshoved is een hele grote haven met veel boxen. Maar bij aankomst lagen de boten al in het voor kommetje van de haven. Dat beloofd wat, want daar wil je echt niet liggen. Maar om de hoek van het kommetje liggen twee hele grote boten, met daarvoor nog een plek langszij. Wel met een enorme hoge steiger, dus dat gaat jumpen worden. Eenmaal op de plek, is er alleen geen stroom en water. Maakt niet uit we liggen. We gaan later even een wandeling door het dorp maken om te kijken wat ze hier allemaal hebben. Nu niet veel, een paar eet tentjes en dat is het. Geen gezellige winkelstraatjes. In de boot had ik een restaurant gevonden met de naam Öresund. We gaan op zoek naar dit restaurantje maar niet te vinden. Ik vraag het even aan een vrouw, en zij wijst ons de weg. Even kijken hoe of dat er uit ziet, de recensies gaven hoge cijfers, maar dat zegt niks, die kunt je ook gewoon kopen. Het ziet er allemaal heel rustig uit, we vragen of we nog moeten reserveren was niet nodig. Afgesproken dat we die avond rond 19.00 uur komen eten. Op de terug weg zien we bij het zwembad dat er internationale kajakpolo wedstrijden zijn. Dit heb ik niet eerder gezien. Geweldige sport om naar te kijken, en enorm zwaar. We vervolgens ons pad weer terug naar de boot. Die avond op naar het restaurant, als we aankomen is het weer erg rustig. Maar wat blijkt hij was net die dag open van zijn vakantiesluiting. Ze hebben een paar gerechten, dat was “Rodspatta”of wel scholfile, spekkie voor het bekkie van Klaas. Maar wat heeft hij nog meer, het blijkt Coq au vin (kip in de rode wijnsaus) nu dat is spekkie voor het bekkie van mij dus. We lopen naar de serre en dat is een hele bijzondere serre, je zit op de schapenvelletjes, tussen de wijnranken. Zowel groene druiven als rode druiven. De eigenaar verteld ons dat wij daarvan mogen eten, de groene zijn nog niet helemaal goed. Maar de rode zijn erg lekker. Hij maakt daar speciale sausen van. We bestellen ons drankje, maar de eigenaar komt met nog een drankje aan zetten van het huis. Of wel een speciaal likeurtje van het eiland Samsø. Dit smaakt super lekker, hij verteld nog een hele geschiedenis daar over. En ondertussen krijgen wij onze beide diners uitgeserveerd. Het ziet er geweldig uit, en het smaakte voortreffelijk. Na de hoofdmaaltijd natuurlijk altijd een dessert. Hij heeft nog maar een dessert, en dat was het. Oké, en wat is het dan, een speciaal Deense appel dessert. Hij was echt een komiek op zich, hij vertelde tegen Klaas als je het niet lust, hoef je niets te betalen. Ik kreeg de kleine lepel en Klaas een grote lepel. Waarop hij zij, dat hij het zeker lekker zal vinden, en dan nog een restje bij mij kon pikken. Hij zou het dan het eerste op hebben. Het was met recht een speciaal gerechtje, en erg lekker. Voor herhaling vatbaar. We kletsen nog wat, en gaan daarna weer terug naar de boot. We melden nog wel aan hem, dat we zeker nog terug komen. Andere dag varen we richting Helsingør voor onze volgende stop.

Wind: Z 3 BF 17 ZM

3 augustus vertrek 8.45 uur Hollviken (Falsterbrokanaal), aankomst 12.30 uur Skokshoved.

Vanaf Ystad kan je door het Falsterbokanaal varen, het is een kort kanaal, ongeveer 1600 meter met de mogelijkheid om dan over te steken naar Denemarkenof door varen richting Zweedse kust onder de Oresundbrug. Over dit kanaal is niet echt wat te melden. Alleen als ze aangeven dat de brug elke uur draait in een bepaalde periode. En je komt aan en je ziet een bord staan, dat ze tussen 12 en 14 uur niet draaien. Nu dan maar tegen een nieuw gemaakte steiger gaan aanmeren, en dan gezellig de lunch gaan nuttigen en wachten totdat we er door mogen. Aan de andere kant van de brug daar is de haven waar we de nacht verblijven.

Wind: NW 3 – 3 BF 27 ZM

2 augustus vertrek 7.55 uur Ystad, aankomst 14.10 uur Hollviken

Iedereen kent Ystad van de beroemde Zweedse serie “Wallander”. Maar natuurlijk heeft Ystad nog zo veel meer te bieden aan historische panden. Maar vandaag ga ik mij bezig houden met de historie van Kurt Wallander. Ik keek altijd heel graag naar deze mooie Zweedse serie. Kurt Wallander is de beroemde schepping van schrijver Henning Menkel. Zijn boeken over anti – held en rechercheur bij de politie van het Zuid-Zweedse stadje Ystad zijn door miljoenen mensen gelezen. Ystad is ook een van de meest pittoreske plaatsje van Zuid–Zweden. Maar dit stadje kent een sterke criminele historie. Fictief wel te verstaan. Want Ystad is wereldberoemd dankzij de avonturen van inspecteur Wallander. Ystad is een lieflijk stadje met Middeleeuwse, pastelkleurige half houten huizen, geplaveide straten met kinderkopjes en de zonovergoten pleinen dat prachtig ligt aan de Zuid- Zweedse kust van Skane. Je kunt zelfs in de voetsporen van Wallander treden, als je liefhebber bent van zijn boeken en de films. Er is een stadswandeling door Ystad, en er zijn zelfs conceptuele tours te boeken, waarbij je zelf een moordzaak moet oplossen. Als je meegaat op een van de Wallander rondleiding, wat wij niet hebben gedaan, krijg je het grootste deel van de stad voornamelijk historische attracties te zien. De belangrijkste zijn het Sant Knuts plein, het 12e-eeuwse franciscaner klooster, en de aangrenzende Sankt Petri kerk. Er zijn vijf romans met Kurt Wallander in de hoofdrol tussen 1994 en 2007 verfilmd door de Zweedse SVT met Rolf Lassgård in de hoofdrol. Daarnaast schreef Mankell ook twaalf ongepubliceerde korte verhalen over Wallander, die samen met de roman “Voor de vorst” verfilmd werden als televisieserie. Wij hebben een aantal plaatjes gemaakt van een stukje Wallander, en uiteraard zijn we op zoek gegaan naar het beroemde café en conditorei waar hij regelmatig vertoefde voor zijn rust. De conditorei ligt naast het Touristenbureau en tegenover het station waar ook veel gebeurde uit zijn serie en boeken. Bij de deze conditorei kun je alleen het speciale Wallander gebakje kopen. Nergens in de stad kun je dit kopen. Dus ja daar gaan wij voor. Het lijkt op het beroemde Prinsessen taartje van Zweden, alleen het marsepein is blauw van kleur, ziet er natuurlijk niet uit. Denk je bah allemaal kleurstoffen, nou nee, dit is van de blauwe Zweedse bessen gemaakt. We hadden die middag al koffie gedronken met het Zweedse Prinsessen gebakje, dus we hebben er twee gekocht voor de andere dag. Twee taartjes eten op één dag is wel erg veel. Vanaf Ystad gaan we richting Hollviken.

Wind: ZO 2 – 3 BF 35 ZM

1 augustus vertrek 10.50 uur Simrishamn, aankomst Ystad 14.50 uur.

Over Simrishamn heb ik al reeds eerder in begin van mijn reisverhalen 30 mei een verslag geschreven. Maar ik heb er wel weer een paar mooie foto;s van gemaakt. De laatste dag voor vertrek, wil ik nog even naar een kapper. De eerste kapper loop ik naar binnen, niet druk één persoon in de stoel, een lange dame in een bloemetjes korte broek aan het knippen. Staat op de deur dropin, zonder afspraak. Nou dan verwacht ik dat ik wel geholpen kan worden. Maar helaas pas eind september weer tijd ze gaat op vakantie. Dan maar naar de kapper bij de haven. Bij alle kappers staat op de deur dropin, dus zonder afspraak. Eens kijken hoe of dat gaat gebeuren, verwacht er dan ook niet veel van. Ik denk zal toch eerst maar even bellen of ik misschien een afspraak kan maken. Was niet nodig ik kon gewoon langs komen. Eenmaal bij de kapper aangekomen, mag je op de stoel gaan zitten en dan gaan we met de waterspuit over je haren, en knippen maar. Niet gewassen, wel netjes aangegeven hoe of ik het ongeveer wilde hebben. Als een razend tempo vliegt ze door je haren heen, en binnen twintig minuten sta je weer buiten en 400 kronor armer. En niet helemaal zoals ik het wilde hebben, maar oké het is weer geknipt. Zonder een kopje koffie, en je haren gewassen, de service die ik bij mijn eigen kapster wel gewend ben. Klaas stond dan ook al vreemd te kijken dat ik zo snel terug was. Daarna vertrekken we richting Ystad.

Wind: ZW 2 – 3 BF 28,9 ZM

30 juli vertrek 4.55 uur Vindhamn, aankomst 10.40 uur op dit eiland. Het is een plek waar Simrishamn.

Vandaag 31 juli ga ik een stukje schrijven over het natuurgebied “Boön”.

Dit natuureiland ligt bij de haven van Vindhamn, behorende bij Karlshamn. We hebben twee nachten in Vindhamn gelegen, en ook een bezoek, wandeling op dit eiland. Je kunt er prachtig zonnen op de rotsen, maar ook een prachtige wandeltocht op maken. Wij gaan dit laatste doen. Het is die dag erg warm met heel veel wind, dus de benen lekker even strekken. Na de blauwe boeien tocht.

“Boön” Karlshamn

BOÖN

Ze zijn geworteld in oude scheepsdagboeken, nobele kalenders en zowel in het Zweedse als in het Deense oorlogsarchief. Over dit eiland zijn nog veel vraagtekens, een aantal wetenschappers van de Castellan Association hebben gezocht naar oude huisfundamenten en geprobeerd, rottende inscripties op grafstenen te interpreteren. Veel van de geschiedenis van Karlshamn draait om evenementen die plaatsvonden op Boön. Naast de natuurervaring, zijn er vele monumenten uit vervlogen tijden, en hier vinden we de verdediging en de grote scheepsbouw van Karlshamn. Boön is vertaald “wooneiland”, er staat echter maar 2 huizen op dit eiland. Het is een plek waar de lokale bewoners heen gaan om lekker uit te rusten en een beetje in de zee te zwemmen. Ook is er een mooie wandeling die langs de kust van het eiland gaat en aan het einde door het bos op het eiland. Om op het eiland te komen loop je eerst langs de haven en over de brug heen. Aan de ene kant heb je de inham van de haven en aan de andere kant de Oostzee. De wandelroute begint aan de kust kant, en staat duidelijk aangegeven met oranje bordjes en wegwijzers. De kust bestaat uit heel veel stenen en rotsen waar je overheen moet lopen. De rotsen zijn helemaal afgesleten door de verschillende weersomstandigheden. Vroeger werd er op dit eiland steen gehouwen, en op verschillende plekken kan je van die kleine afgeslepen stenen terugvinden. Ook zijn er op verschillende plaatsen kampvuurplaatjes gemaakt. Het eiland diende ook als bescherming in de tweede wereldoorlog. Op sommige plekken zijn de verschillende bunkers nog te zien. Of wel een ander geheim van veel modernere aard is de vernietiging van het vernietigde station aan de noordpunt van het eiland. Binnen zaten mensen en keken uit via een inlaat van een periscoop om een mijn te kunnen afvuren als een vijandig schip op weg was naar de haven. Ze hebben dit weer opnieuw herbouwd. Op een aantal naambordjes op het eiland zijn verschillende plaatsen in de buurt met de aantal km erop vermeld. Op een gegeven moment kom je aan de andere kant van het eiland. Hier kan je zowel de zee als de stad Karlshamn zien. Vanaf de Gamle Skans het hoogste punt van dit eiland zak je weer langzaam af naar beneden. Dan loop je een stuk door het bos, en dan kom je langzaam door een stukje moeras, wat met planken is afgedekt om daar over heen te lopen. Na het moeras gedeelte kom je in de buurt van de Old Skans (werf). Er werd in 1693 een kleine begraafplaats voor het garnizoen gebouwd in het kasteel van Karlshamn op Frisholmen. Op de stenen muur die de begraafplaats omringt, is een plaquette met de tekst “Garrison's Cemetery 1658 – 1865 Vörda and Vårda Minnena”. De enige momenteel leesbare grafsteen is opgetrokken boven het graf van de kapitein van de marinevloot Wilhelm Gustaf Gyllenskepp (1784 – 1836), ridder van de Koninklijke. Een begraafplaats waar waarschijnlijk honderden mensen zijn begraven rond de begraafplaats van het garnizoen. Maar waar de wetenschappers nog niet achter kunnen komen om hoeveel mensen het nu precies gaat. Wij nadere bijna het eindpunt van deze prachtige wandeling, met heel veel geschiedenis en een groot stuk verleden, wat mogelijk nooit precies achterhaald zal worden.

Ik hoop dat jullie het leuk vonden om te lezen en te zien.

Ik plaats niet alle foto's in dit stukje, maar zet ze in het fotoalbum. Zo kunnen jullie nog meer genieten van dit prachtige eiland.

Wind: ON.O 3 – 5 BF 41,4 ZM

28 juli vertrek 6.50 uur Tjarö SXK 79, aankomst 8.10 uur Vindhamn Karlshamn.

Ja jullie lezen het goed, we vertrekken weer lekker vroeg. Dit doen we om al die dikke wind te vermijden. De voorspelling wind W 3 – 5 bf. Het is maar een klein stukje varen richting de haven. We nemen het vaargeultje binnendoor richting Karlshamn. Jullie zullen wel denken waarom zo vroeg vertrekken, nu dan is de wind nog wat rustig. En dan kun je een lekker stukje door varen. En je komt dan ook mooi op tijd in de haven aan. Sommigen mensen vertrekken meestal rond 8 uur. En als je vroeg in de haven aankomt, heb je ook nog wat aan je dag om gezellig naar de stad of dorp te gaan.

Wind: ON.O 3 – 5 BF 9,2 ZM

27 juli vertrek 9.00 uur SXK 78 Ronneby Ällingaviken, aankomst 10.45 uur Guon /Tjaro SXK 79.

Vanmorgen even het weerbericht bekeken, en bij Hanö wordt er wind verwacht met vlagen 6 BF Noord Oost. Als wij richting Karlshamn varen heb je daar enorm last van op de Oostzee. Dus een korte trip binnendoor voor vandaag naar de volgende blauwe boei. Bij vertrek van de boei een redelijke windje, we varen langs de betonning richting Tjarö onze volgende ankerplaats. Eenmaal aangekomen gaat de wind aardig opsteken dus we zijn net op tijd bij de blauwe boeien. Er liggen hier twee blauwe boeien en beide niet bezet. Dus we kunnen uitkiezen welke we nemen. We liggen hier wel aardig met de neus in de wind, maar de blauwe boeien zullen wel sterk genoeg zijn om de boot te houden. Daar gaan we dan maar wel van uit. Het was vandaag wel een kort stukje varen, een andere keer maar weer een langer stuk varen.

Wind: NE 4 BF 28,1 Zm later met vlagen 6 BF

26 juli vertrek 9.45 uur Parkudden, aankomst Ronneby Ällingaviken 14.30 uur.

Vrijdagochtend nog eens kijken en het blijft hetzelfde weer, we besluiten om die ochtend te vertrekken richting Karlskrona om te tanken en vandaar naar een rustige ankerplek te gaan. Aan de steiger te blijven liggen met een mogelijk krachtige oosten wind is niet echt plezierig bij Claes en Annika. Het is ook niet zo best voor de steiger met deze wind, dat er een zware boot aan ligt. Normaal als zijn boot er aan ligt verkast hij deze naar zijn boei. De steiger is sterk gebouwd, maar met 24 ton en oosten wind aan de steiger niet echt fijn. Ze vinden het beide wel heel erg jammer, maar begrijpen ook de situatie. We nemen nu afscheid van elkaar en hopen elkaar weer te treffen in Denemarken. We gaan nog even tanken in Karlskrona, het is erg druk met allemaal kleine motorbootjes, maar wij moeten diesel tanken dus geen probleem. Daarna moeten we de brug Hasslöbron om 13.00 uur nog zien te halen. En ja ook dat lukt ons, zelfs nog even wachten voor de doorvaart. Daarna via de betonning naar onze ankerplaats, waar een blauwe boei moet liggen. Aangekomen bij de ankerplaats, is de blauwe boei bezet door een Zweedse zeilboot. Wij gaan iets verderop voor anker. Later in de middag blijkt de Zweedse boot de blauwe boei SXK 78 te verlaten, wij bedenken ons geen moment. We halen het anker omhoog en varen naar de blauwe boei. Het anker is enorm vervuilt, dat maken we wel weer schoon als we eenmaal aan de blauwe boei liggen. Ook dit is weer een geliefd plekje er komen nog een aantal zeilboten hier voor anker liggen. Later op de avond gaat de wind iets liggen en lezen we nog wat en dan weer naar ons bedje toe. Op naar de dag van morgen, wat ons dan weer brengen mag.

Wind: E 3 – 5 BF 26,1 Zm

23 juli vertrek 8.25 uur Bergkvara, aankomst 12.30 uur Parkuden steiger Claes en Annika.

Weer een warm onthaal bij de steiger van Claes en Annika. Zij zijn zaterdag even naar huis gereden met de auto van hun zoon uit Götenborg. Ze moeten even de tuin en alles weer op de rit te zetten. Het is een prachtige mooie plek, maar wel met heel veel onderhoud. Het is heel erg druk, er zijn gasten in de stuga, en ze hebben de kleinkinderen te slapen. Eind van de dag nog even gezellig met elkaar koffie drinken en taart eten, en dan is ook deze dag weer voorbij gevlogen. De andere dag gaan de dames even gezellig de stad in om boodschappen te doen. We willen donderdag bij de BBQ de planning bespreken, en de foto's bekijken van hun tocht door het Götekanaal. De bedoeling is dat we elkaar nog treffen in Helsingør Denemarken. En vandaar uit nog samen een stukje terug varen richting het zuiden. Zij komen dan van Götenborg waar hun boot nu nog ligt. En wij varen nog een stukje langs de Westkust omhoog, van Malmo naar Helsingor. Voor de BBQ nog even een gezellig een Aperol spritz bij ons aan boord, en dan daarna de BBQ bij Claes en Annika. De avond vliegt voorbij, met wat gezellige ouderwetse Zweedse muziek op de achtergrond. Eenmaal weer terug aan boord, kijkt Klaas nog even naar de weersvoorspelling voor de andere dagen, en het ziet er niet echt best uit. Flinke wind uit oost opkomst met vlagen van 6 BF.

Wind: ZW 2 – 3 BF 28,1 Zm

21 juli vertrek 7.00 uur Mönsterås, aankomst 14.00 uur Bergkvara.

Vandaag 21 juli varen we naar de haven van Bergkvara, daar hebben we een aantal keren met onze catamaran gelegen. Het is een leuke en mooie plek om daar even een tussenstop te maken. Ik bel nog wel even of er plek voor ons is aan een langs steiger. Dat is daar namelijk beperkt, de meeste met een achter boei. Eenmaal in de haven aangekomen zie ik aan de enige langs steiger waar wij kunnen liggen een klein geel zeilbootje liggen. Ik bel nog even met de havenmeester Henk waar of we mogen liggen. Nu aan die kleine steiger met dat gele bootje. Dan moet eerst het kleine bootje weg anders kunnen we daar niet liggen. Hij was zelf niet aanwezig in de haven, dus we mochten dat bootje zelf even weg halen. En daar aan de steiger gaan liggen. Inmiddels hadden we de boot even vastgemaakt aan de slurp steiger. Of wel de poep slurper, daar leeg je je vuilwater tank. In Zweden doen ze dat bijna allemaal, heel veel van dit soort systemen staan ook bij de havens en eventueel langs een vaar route. Ik loop naar de steiger en ga de boot verplaatsen, Klaas blijft even aan boord zodra ik klaar ben vaart hij de boot naar de andere steiger. Tot mijn verbazing, zie ik Roland onze oude buurman uit Torhamn zijn bootje te water laten. Dit is wel heel toevallig, nog even gezellig een babbeltje gemaakt. Klaas raakt inmiddels ook even aan de praat met Roland en ondertussen maak ik de boel vrij om aan te meren. Keurig netjes aangemeerd liggen we weer op een riante plek. Wel zonder stroom en water, maar dat hebben we niet nodig. Roland gaat met zijn nieuwe vriendin even naar het eilandje Garpen varen. Zodra ze weer terug komen en de boot weer op de trailer hebben staan, komen ze gezellig bij ons nog even aan boord voor een kop koffie. We blijven twee nachten liggen in de haven vanwege de ongunstige wind om richting Parkudden te varen. Heel veel boten lopen er nog binnen die dag. En het is heel erg druk op de naastgelegen geliefde camping bij vele gasten. Heel veel Campers groot en klein, en heel veel caravans. Diezelfde avond komt de havenmeester nog even langs om te controleren of alles goed is. En hij bood ons een ijsje aan voor het werk wat we moesten doen om op deze plek te liggen. Het ijsje dat halen we de andere dag. De andere dag vertrekken er niet veel boten uit de haven, maar er komen wel veel Duitse zeilboten bij, die ook weer op de terug reis zijn richting Duitsland. Het is dan ook aan de overkant een straat van Duitse zeilboten. Ook deze twee dagen vlogen weer voorbij. De avond is gevallen en we gaan weer rustig slapen. Op naar de dag van morgen.

Wind: E 2 – 4 BF 48,5 Zm

20 juli vertrek 6.00 uur Kiddeholmen SXK 68, aankomst 9.20 uur Mönsterås.

Dit was ook weer een mooie ankerplaats. Met een fantastisch uitzicht over de Oostzee en de Blå Jungfrun. Vandaag varen we naar Mönsterås, we starten vroeg vanwege de wind die de kop op gaat steken. Mönsterås heeft een leuke maar wel open haven voor wat betreft de wind. Een leuke stadskern waar je gezellig kunt winkelen, en uiteraard een mooie kerk, en een historisch museum. We liggen in de haven op een niet zo'n gunstig plekje voor wat de wind betreft, we zien een blauwe lijn aan de andere kant van de kade hangen. Ik ga vragen bij het havenkantoor of het mogelijk is om achter de blauwe lijn te gaan liggen. Was geen enkel probleem, er zou een grote boot van 17 meter daar langszij komen te liggen. Even passen en meten moet geen enkel probleem zijn. Snel de boot los gemaakt en om gevaren naar de andere kant. Daar liggen we met de kop in de wind zoals we dat in scheepstermen noemen. Later in de middag komen er nog wat boten binnen varen, en ja ook de grote boot van 17 meter komt binnen varen. Heel veel volk met cadeautjes en ballonnen. Nu dat moet toch wel iets speciaals zijn denken wij. Eenmaal aangemeerd is het een Hallberg Rassie 46. Later in de middag lopen we een rondje, we zien dat de boot uit België vandaan kwam, varend met een Zweedse vlag. We gaan nog even gezellig rondje stad doen. Later in de avond is er live muziek bij het restaurant door twee muzikanten die gitaar spelen. S' avonds nog even water tanken voor de andere dagen. Ik raak aan de praat met de eigenaren van de zeilboot, het blijkt een jong Zweeds stel te zijn, die in deze plaats wonen. Zij hebben de boot in Bruinisse gekocht, en zijn in drie weken over gevaren. Vandaar het warme onthaal van de familie en buurtbewoners. Ze vonden het een mooie tocht, maar wel erg zwaar. En Nederland met het getij en de waddenzee vonden ze wel heel apart. De Elbe vonden ze verschrikkelijk, heel veel stroming en wind. Maar ze zijn aangekomen en dat is belangrijk. We genieten die avond nog even gezellig van het live muziek duo. En de andere dag gaan we weer verder richting Bergkvara.

Wind: ZW 3 BF 23.6 Zm

19 juli vertrek 10.20 uur Avrö ankerplaats, aankomst 13,05 uur ankerplaats SXK 65 Kiddeholmen

Het is vanmorgen erg mistig dus we wachten nog even voor we vertrekken. We drinken koffie en langzaam klaart de mist op. Onze Zweedse buren zijn inmiddels vertrokken met hun zeilboot. En wij gaan onze ook vaar klaar maken. Door het smalle vaargeultje weer terug naar het open vaarwater. Het blijft op zee nog wel even mistig, met een redelijk zicht. Later begint de mist dan toch weg te trekken, we gaan de vaargeul weer in om de betonning te volgen binnen door de Skargard. We varen richting Oskarshamn, en zien in de verte een catamaran met een rood wit blauwe lichtweer genua onze richting op komen. We weten dat dit onze oude catamaran is. Heel toepasselijk dat we elkaar weer kruisen. We hadden graag nog een ontmoeting samen willen hebben, zij hebben familie aan boord gekregen in Mönsterås waar we onze eerste ontmoeting hadden in 2014. Na een kort telefoongesprek, over en weer foto's en zwaaien naar elkaar varen we ieder onze eigen koers. Dit zal voorlopig onze laatste keer zijn dat we elkaar treffen. Bij de volgende ankerplaats, daar liggen twee blauwe boeien. We moeten wel weer door een smal stukje varen, maar dan heb je wel weer een prachtige plek met uitzicht op de Blå Jungfrun, ook bekend als “Blåkulla”, wordt in het Nederlands de blauwe meiden vertaald. Is een Zweeds eiland in de Oostzee. Het ligt in de straat van Kalmar, tussen de provincie Småland en de provincie Öland. Eenmaal bij de vaargeul aangekomen, komt er net een zeilboot onze richting op, dus even wachten maar. Ik vraag aan ze of de blauwe boeien vrij zijn, en ja ze zijn beide vrij. Het blijken ook nog eens proefboeien te zijn, qua model. We nemen de meest verste die ligt het gunstigste voor de wind. Er staat een mailadres op de boei, ik ga een mooi verhaaltje maken, of wel even reactie geven van wat wij van die modellen vinden. Dit is weer ons verhaal voor vandaag.

Wind: E 3 BF 16 Zm

18 juli vertrek 9.05 uur Lindnasviken, aankomst 11.10 uur Avrö boei SXK 60.

Na een mooie tocht langs de Scherenkust, komen we aan bij de invaart van de ankerplaats. Het is even zoeken tussen de rotsen door maar we hebben het juiste vaargeultje gevonden. Is wel weer een smal geultje met links en rechts weer rotsen, en bolhoeden. Er ligt één zeilboot tegen de rotsen aan, en aan de blauwe boei ligt een Duitse zeilboot. Ik zie met de verrekijker dat hij geen groene vlag van de SXK, heeft hangen. En dat is natuurlijk weer een trekje van mij, daar ga ik natuurlijk even mee aan de slag. En ja we komen wat dichter bij de boot, hij heeft echt geen groene vlag. Ik roep een paar maal, en ja daar komt een vrouwen koppie het luik uitsteken. Ik vraag netjes in het Duits of ze een groene vlag hebben, nee die hebben ze niet. Waarop ik keurig netjes meld dat ze dan weg horen te gaan. Al het bedden goed hing buiten, handdoeken aan de lijn, die hebben daar de nacht lekker doorgebracht. Schoorvoetend ruimt de man alle spullen op, erg langzaam, moeders blijft ergens beneden in de boot die zien we niet meer terug. Uiteindelijk varen ze weg, en wij meren keurig netjes aan. De Zweedse mensen in de zeilboot tegen de rots, steekt twee duimen om hoog. Oké, nou dat is dan duidelijk. Groene vlag wordt weer aan de Geus gehangen. Later in de middag komen moeder en dochter van de Zweedse zeilboot in hun rubberbootje even een praatje maken. Later in het praatje bleek, dat zij ook een groene vlag hebben, maar niet dorsten te vragen uit angst voor de Duitsers of ze een groene vlag bezitten. Anders hadden zij daar gaan liggen. Vandaar die twee duimen om hoog, ik begreep het al niet. Soms moet je gewoon brutaal zijn. Door deze blauwe boeien tocht komen we op prachtige plekken. Morgen willen we nog één blauwe boei aandoen onder Oskarshamn. Het was een kort tripje maar wel een leuk tripje.

Wind: Z/E 1 -2 BF 11.4 Zm

17 juli vertrek 8.30 uur Loftahamer, aankomst Lindnasviken 12.50 uur.

Helaas de boei is bezet door een Deens echtpaar met een zeilboot. We gaan weer kort langs het kantje liggen uit de wind, en onze geheime wapen weer uit. Later in de middag komt er nog een Nederlander met een catamaran en een Duitser. Het is weer een uitstekende anker plek met mooi uitzicht.

Wind: N/NW 2 – 3 BF 30.6 Zm

15 juli vertrek 9.00 uur Håsko – Lisselön, aankomst 10.40 uur Loftahamner

In Loftahammer hebben we al een keer gelegen met onze catamaran, het is een leuke haven met alle voorzieningen die nodig zijn. We blijven hier twee dagen liggen, er is wat slecht weer op komst, dus dan maar gezellig in de haven blijven liggen. We worden op de steiger welkom geheten door drie slangen, die bewaken de boot naast ons. Veel mensen schrikken daar toch wel van, ondanks dat ze van rubber zijn. Vandaag is Donja jarig die gaan we dus even vroeg uit bed bellen om te feliciteren. En ja de jaren vliegen voorbij 33 jaar jong geworden. Bij de winkel een prinsessen taartje gehaald en s'avonds een borrel. Tevens een dag om de wasmachine over uren te laten draaien, het is tenslotte maandag, dus wasdag. Na twee dagen vertrekken we weer richting onze nieuwe bestemming. Het gaat een ankerplek worden aan een blauwe boei indien beschikbaar.

Wind: ZW 2 – 3 BF 10.6 Zm

14 juli 9.10 uur vertrek ankerplaats Håsko – Lisselön

Het zonnetje schijnt, vele boten varen al weer van hun anker plek op naar de volgende bestemming. En ja waar gaan al deze boten naartoe? De een noordwaarts, de ander zuidwaarts, zo hebben we allemaal een bestemming. Wij gaan naar de volgende blauwe boei ankerplek. Dat is Langviken, nu heten vele plekken Langviken, maar dit is echt weer even een Langvik waar je in moet varen om de blauwe boei SXK 34 te vinden. Eigenlijk is wel een leuke hobby om de blauwe boeien te gaan bezoeken, je komt namelijk op plekken waar je anders niet heen zou gaan. Aangekomen niemand te vinden, een prachtig kommetje. Het weer is goed, eindelijk even in de zon kunnen liggen. Die middag en avond totaal geen boot te zien, die voor anker gaat. Een paar kleine bootjes vanuit de omgeving, nieuwsgierig na wat er nu toch weer aan de boei ligt. De andere ochtend varen we weer weg, en ja dan zie je wel boten in de lange vik tegen de rots aan liggen. Ja dat zijn ze hier toch echt wel gewend, voor ons niet bedenkelijk en of wel gebruikelijk.

Wind: W/NW – ZW 2 – 3 BF 25 Zm

13 juli 8.40 vertrek Mem richting ankerplaats Håsko – Lisselön

Na een drastisch besluit varen we terug richting onze nieuwe bestemming. Dit keer is het een anker plaats waar we met Claes en Annika al een keer hebben gelegen. Een prachtige plek met twee blauwe boeien. Onderweg nog genieten we van de mooie omgeving. Eenmaal aangekomen op de ankerplek, ligt deze echt helemaal vol. Zelfs aan de blauwe boeien twee motorboten, de oranje boei waar wij vorige keer aan lagen ook twee zeilboten. De andere blauwe boei was ook al bezet, dus helaas geen blauwe boei vandaag. Maar er is een mooi klein kommetje en daar lag een zeilboot voor anker. Wij gaan rustig dit plekje in en we leggen de boot heel dicht tegen de kant, gelukkig geen stenen. Ons geheime wapen gaat weer uit en we liggen weer vast. En hoe meer de middag vordert, hoe meer boten komen er bij. Een hele mooi geliefde plek bij vele boot liefhebbers.

Wind: Z/ ZE 2 – 3 BF 24,8 Zm

12 juli vertrek 9.10 uur Lånäset richting Mem.

Even een kleine tussenstop op het eiland Gardsholmen.

We varen vandaag richting Mem, dat is de ingang van de eerste sluis van het Götekanaal aan de oostzijde. Maar voordat we daar naar toe varen, komen we onderweg langs een klein eilandje dat heet Gardsholmen.

En daar staat “Capella Ecumenica Sanctae Annae in scopulis” is gelegen op het eiland Västra Gärsholmen in de St. Anna-archipel.

Een stukje geschiedenis

De kapel van Västra Gärsholmen is een werk van St Anna zoon Hilding Bielkhammar. In 1925 bezocht hij Stockholm op 18-jarige leeftijd en de grote oecumenische ontmoeting, die werd geleid door de toenmalige aartsbisschop Nathan Söderblom. Daar werd hem verteld dat het gebed van de Heer in meer dan 50 verschillende talen werd gelezen en toen kwam hij op het idee om een oecumenisch centrum in zijn thuisdistrict te creëren. Hilding Bielkhammar was een liefhebber en wilde de oude kerk van St. Anna herbouwen, die toen in puin lag. Dit werd een droom van hem om te verwezelijken. Waarop hij een replica van deze kerk begon te bouwen. Het was in het najaar van 1958 dat Hilding samen met zijn familie en vele vrienden grijze steen van de stranden van het eiland naar het eiland, waar de kapel zou moeten komen te staan. Zonder technische hulpmiddelen werden de dikke muren opgericht en een replica van St. Anna's oude grijze stenen kerk werd gebouwd. Anna Niclisadotter heeft in de jaren 1380 toestemming gekregen van de Linköping bisschop Nicolaus Hermanni om die te bouwen. Deze kerk werd aan het begin van de 19e eeuw vervangen door een nieuwe en grotere kerk. De kapel op het eiland is ontworpen als een eenvoudige middeleeuwse kerk. De muren zijn gemaakt van grijze steen en werden direct op de berg gebouwd. Het dak is bedekt met leisteen en de ramen zijn middeleeuws geïnspireerde en laten een minimaal licht door. Meubels en armaturen zijn collecties van Bielkhammar's reizen over de hele wereld.

Monumenten

Naast het pad naar de haven, herdenkt een orthodox kruis de christenen die zijn gedood tijdens de revoluties in Oost-Europa in 1917-1930. Naast het pad is ook een grote gedenksteen die koning Carl XVI Gustaf vermeldt, die in 1975 zijn Eriksgata in Östergötland begon. Een stuk achter de steen ligt onder een dak bedekt een klein houten bootje. Dit werd gebruikt voor het transport tijdens de bouw. Onder het kapelhuis uit de 17e eeuw is er een klimdeur in middeleeuwse stijl. Op de berg is er de klokkentoren en de eigenlijke kapel. Naast de kapel naar de kust is er een monument in de vorm van een prachtig gesneden marmeren kruis, ter nagedachtenis van de overledenen die het bestaan ondersteunden en actief waren bij Capella Ecumenica.

Algemene informatie

Je mag voor 100 kronen een nachtje aan de steiger blijven liggen. De mensen die ons rond leidden, vertelden ons dat er elke zondag gemiddeld 400 mensen de diensten bij wonen, ze komen met bootjes of gaan met een speciale boot hier naar toe. Er worden door alle kerken wel een dienst gegeven, of het nu katholiek, christelijk, protestants het maak niet uit wat voor een geloof, ze staan alle kerkelijke diensten toe. Er vinden ook trouwerijen en doopfeesten plaats.

Wij gaan ons pad weer verder vervolgen richting Mem.

Ik heb een paar foto's geplaats, u kunt meer foto's vinden in onze fotoalbum!

11 juni vertrek 8.15 uur SXK boei Svardsklova.

Deze dag gaan we weer naar een blauwe boei, we maken er even een sport van. Deze boeien liggen over het algemeen in een prachtig stukje natuurgebied. Voor deze boei moet je wel een stukje van de koers af varen om in Långnäset aan te komen. Eenmaal aangekomen, yes we kunnen weer aan een blauwe boei gaan liggen. Het is zeker de moeite waard geweest, om tussen al die stenen hoofddeksels rond te varen. We liggen weer midden in de natuur met een schitterende omgeving. We zeggen beide tegen elkaar, nu hier zullen niet veel mensen komen om aan deze boei te willen liggen. Nu we hadden het nog niet koud gezegd, en ja hoor er komt een Deense zeilboot aan. Ze kijken heftig met de verrekijker of we wel een groene vlag bezitten. En ja helaas ook voor de Deense zeilers, we hebben echt een groene vlag hangen. Zij gaan vlak voor ons voor anker. Ook zij hebben bewust voor deze plek gekozen, voor de rust en het natuurschoon.

Wind: N 2 BF 27 Zm

10 juli vertrek 6.55 uur Nynäshamn, aankomst 11.50 uur SXK boei 22 bij Svardsklova.

Bij Svardsklova eenmaal aangekomen ligt de haven aardig vol met motor- en zeilboten. Toen we er lagen met Claes en Annika waren we de enige. Maar nu heeft Zweden vakantie, dat kunnen we goed merken, drukker op het water en in de havens. Maar de blauwe SXK boei daar lag niemand aan, dus ja we mogen nu echt aan de blauwe boei gaan liggen. Eenmaal aan de blauwe boei, doen we trots onze groene vlag aan de geus hangen. Het gaat steeds drukker worden bij het kleine haventje of wel aanlegsteiger, met een paar dwars steigertjes. Er komen twee zeilboten ons voorbij varen, ze kijken en nog eens kijken, jawel meneer wij hebben helaas voor u een groene vlag hangen. Ze varen weer verder richting de steiger en prakken de boten tussen de andere boten. We kennen allemaal het liedje, er kan nog meer bij, nu dat is hier echt van toepassing. Bij dit steigertje hoort een voortreffelijk restaurant, vandaar deze drukte. Er wordt gekeken naar onze boot, een Nederlander, een motorboot en ze liggen aan een blauwe boei met een groen vlaggetje. Ja dat zal men niet snel tegen komen.

Wind: N 2 – 3 BF 33,4 Zm

7 juli vertrek 9.40 uur Bullandö aankomst 14.40 uur Nynäshamn

Er is niets dat meer rechtstreeks de ziel raakt, dan de schoonheid.

De archipel van Stockholm (=Stockholms Skärgård) is de grootste archipel van Zweden: een grote spectaculaire waterwereld met meer dan 24.000 eilanden, eilandjes en rotsen, waarvan slechts een duizendtal zijn bewoond. Dichtbij het vasteland zijn de eilanden groter en weelderig, de baaien en kanalen breder en de bewoners talrijker. Ook hier zie je langs de kusten dat er meer groter en groter, maar ook moderner gebouwd gaat worden. Niet volgens de traditionele bouw van eeuwenoud Zweden. We varen rustig door het gebied heen met hier en daar een paar prachtige plaatjes van de ruigheid, en de sfeer van dit vaargebied. De volgende bestemming is Nynåshamn, een grote haven met veel gastplaatsen. Eenmaal in de haven aangekomen zien we langszij aan de buiten kant nog een plek vrij daar leggen we hem mooi aan. Op dat moment waait het stevig. Eenmaal aangemeerd hebben we uitzicht op de invaart van de haven waar de grote boten binnen komen. De grootste is wel de Gotlands ferrys, die vaart af en aan met boten vol toeristen en bewoners richting Gotland. Dan is er nog een Poolse en een Letland ferry. Het uitzicht op de grote ferry's is natuurlijk wel een mooi gezicht. En ja dan komt er ineens de Gotland boot op de haven afvaren, dat is wel even schrikken. Je mag hopen dat ze op tijd de draai gaan maken naar de kade. Je moet er toch niet aan denken dat hij doorvaart. Ze komen wel heel dicht langs de steiger waar wij aangemeerd liggen. Maar gelukkig ze draaien op tijd. De andere dag gaan we de stad even verkennen op de fiets, nog wat boodschappen doen, na deze stop willen we voor anker gaan aan de blauwe boeien. De weersverwachting is niet zo braaf voor de andere dag, stevige wind met vlagen 6 a 7 bf. Het water komt zelfs over de steiger heen. We besluiten het 8 en 9 juli het nog even aan te zien vanwege de weersverwachting. Even nog een heerlijke Italiaanse Aperol cocktail gemaakt voor twee, om ook deze dagen weer gezellig af te sluiten.

Wind: NtW 4 / 5 BF 35.7 Zm

6 juli vertrek 8.55 uur ankerplaats Horsviken

Vandaag gaan we richting Bullandö om even te tanken. Daar is tevens een hele grote jachthaven. Na het tanken gaan we aan de gastensteiger liggen. Na de lunch beslissen we of we nog verder gaan varen. Het is een hele gezellige jachthaven met winkeltjes, restaurant, ijstent en nog veel meer. We besluiten om gezellig te blijven liggen, en even rond de haven te lopen. We lopen naar de weg daar staat nog een huis en dat is het. Het drukke gebeuren is echt op de jachthaven zelf. Het restaurant zit s'middags vol maar s'avonds ook, en de bootjes komen links en rechts de haven in om een plekje te vinden. Er kan nog meer bij lijkt het wel. Het tankstation doet goede zaken, daar komen ze continu tanken. In de supermarkt zit ook nog een, en daar zag ik mijn favoriete wijnglazen staan van het merk Srahl onbreekbare wijnglazen en vaatwas bestendig. Er stonden er nog vier dus die maar meteen gekocht. Vanavond is er live muziek in het restaurant, een hele gezellige avond dus. Zweden heeft gewonnen met voetbal van Engeland en is derde geworden, dus iedereen is vrolijk gemutst en sommige uitgedost met gele shirtjes. Ze zijn nog niet zo gek als in Nederland alles oranje gekleurd. Ze doen het hier toch echt bescheiden.

Wind: ZW 3 BF 18,2 Zm

4 en 5 juli op de ankerplek in Horsviken

Eenmaal aangekomen op de ankerplek, kruipen we dicht tegen de kant aan voor bescherming van de wind en de regen. De poten staan weer uit, het ankeralarm evengoed aan, je weet maar nooit. Midden in de nacht gaat het ankeralarm af, wat blijkt we zijn toch een paar meter naar achteren geschoven. Het waait enorm en harde regenbuien. Blijkbaar heeft de achterste paal zich niet goed vastgezet in de bodem. De grond is daar enorm slap, dus misschien vandaar toch dat stukje naar achteren. Geen probleem, het grote zoeklicht aan, motor starten en op een plek iets meer naar voren gaan liggen. Poten weer uit, het staat nog even wat te zoeken, en daarna zo vast als een huis. En dan kunnen we weer rustig gaan slapen. De andere dag regen en harde wind, dus we gaan ons heerlijk vermaken in de boot, boekje lezen, nieuwe route erin zetten, wat knutselwerk enz. En ook deze dag gaat weer rustig voorbij met harde wind en regen. Later in de middag begint de wind te gaan liggen en stopt de regen. S'avonds krijgen we nog gezellig bezoek van een paar nieuwsgierige koeien. Nog even een avondspelletje Skibbo en dan naar bed.

Wind: ZW 3 – 5 BF 12,6 Zm

3 juli vertrek 9.25 uur Horsviken ankerplaats

Vandaag gaan we op weg naar Hannu, het is niet zo ver meer varen naar zijn huis. We hebben geen coördinaten gekregen, hij heeft ons de plaatsnaam gegeven en ja dan moet het goed komen. Hij vertelt ons bij de derde steiger voor de Vik, daar moeten we gaan liggen kan niet missen. Ja en dan eenmaal ongeveer in het midden van het eiland Yxlo gekomen, zie je allemaal steigers bij de huizen liggen. We naderen de plaats waar of het ergens moet zijn. We zien een man op een steiger staan, kan niet missen dat moet Hannu zijn. En ja we hebben zijn plek gevonden. We mogen aan de steiger en de mooring van de buurman liggen. Zijn mooring is te licht voor onze boot, en er liggen een paar stenen voor zijn brug. Eenmaal aangemeerd een warm welkom op zijn Zweeds. Hij stelde voor een echte Zweedse lunch aardappelen met jawel Sil, of wel haring uit een blikje. Hij vraagt nog netjes of we dat wel eens hebben gegeten, waarop wij keurig antwoorden ja, bij Claes en Annika maar heeft niet onze voorkeur. Dan doet hij de grill aan, een eenvoudige lunch, korf met brood, en vanavond uitgebreid grillen. We genieten van de omgeving, krijgen een rondleiding door zijn zelfgebouwde huis. Bier en wijn in overvloed, hij is een echte Fin, en ja die lusten graag een slokje. S,avonds gaat de TV wel aan voor het damesvoetbal Nederland tegen Zweden. Maar echt kijken doen we niet, want we zitten heerlijk te praten en te eten. Bij de verlenging gaan wij toch ons padje inkorten, het is wel weer genoeg geweest. De andere dag bekijken we het weerbericht, en er is harde wind op komst. We lagen al flink te schommelen van de taxiboten die met een enorme vaart voorbij vliegen. En die steiger is niet echt geschikt om daar met harde wind aan te liggen. We liggen al met een klein stukje achterkant tegen de steiger, en de voorkant aan de mooring. We besluiten om terug te varen naar onze vorige ankerplaats waar we vandaan gekomen zijn. Dat licht mooi beschermd en de poten weer uit. We zouden nog wel een dag langer gebleven zijn maar door het weer toch niet verstandig. We nemen weer roerend afscheid van onze Fin Hannu, en hij hoopt nog eens naar Nederland te kunnen komen. Hij gaat verder met het afbouwen van zijn huis, en wij gaan onze veilige plek weer opzoeken.

Wind:ZW 2 – 3 BF afstand 12,5 Zm

2 juli vertrek 12.00 uur Nackastrand

We vertrekken met heel veel regen en wind vanuit Nackastrand.

Yes, we hebben onze groene vlag voor de blauwe boeien. Nu kunnen we met een gerust hart gaan liggen aan de blauwe boeien. Want tja, je zult er maar liggen en er komt er eentje met een groene vlag, en die wil daar liggen en jij hebt geen groene vlag, dan mag je vertrekken. We varen richting onze ankerplaats wat 19,2 zm is. We gaan naar deze ankerplaats omdat we de andere dag 3 juli een afspraak hebben staan om bij Hannu aan te meren. Hannu is de man waarvoor Klaas met zijn zeilmaten Adrie en Jan vier jaar geleden zijn zeilboot (Contrast 36) vanuit Rotterdam naar Rodby in Denemarken heeft over gevaren. En dan is het woensdag 3 juli (onze trouwdag) nog een klein stukje varen naar zijn locatie. Hij woont op een eiland, en heeft daar zelf een nieuw huis gebouwd. Eenmaal aangekomen bij de anker plaats (Horsviken)ligt er een motorbootje al voor anker. Wij gaan rustig langs de zijde en de grote hoge rotsen liggen, en ja weer met ons geheime wapen de spudpalen uit. Dat werkt voortreffelijk, je komt aan, zoekt een rustig mooi plekje, knoppen om en de palen gaan uit, ze zetten zich nog even, en klaar is kees je ligt vast. Voorwaarde is wel dat het niet te diep is en er geen of weinig golven komen. Is toch wel een prachtig systeem. Een rustige middag verloopt snel voorbij, en we vermaken ons prima op dit mooie anker plekje.

Wind: N 3 – 4 BF bij vertrek, 1 – 2 BF bij aankomst, afstand 19,2 Zm

1 juli vertrek 10.20 uur SlagtaMarine

Op naar Jungsfrusund hamn (jachthaven), tevens om even te tanken.

Maar helaas de tankstations zijn buiten werking gesteld, geen diesel dus. We liggen met de boot aan de verkoopsteiger van kleine motorbootjes. Geen probleem blijkt. Ik loop richting voorheen het havenkantoor, maar nu omgebouwd tot enorme sportschool. Blijkbaar betere verdiensten dan die bootjes in de haven. Waar we al bang voor waren, de post was er nog niet voor ons. We hebben nog even gewacht tot na de lunch, maar helaas nog geen post. We wachten niet langer ook gezien dat het weer slechter zou gaan worden. De koers in de plotter is richting Nackastrand haven, en ja dan kom je onderweg ook nog een sluis tegen om van de Målaren af te varen richting Stockholm. Er staat aan de kant voor de sluis een bord met de mededeling dat je 200 kronen (plusminus 19.00 euro) moet betalen om door de sluis ( Hammarbysluizen) te mogen gaan. Gelukkig staat het ligt op groen dus we kunnen doorvaren, en ja eenmaal in de sluis het zelfde verhaal de blauwe lijntjes hangen hier dus ook. Ik denk, ik ga betalen met contant geld, nou nee dus we moesten ten eerste al naar de linker kant van de sluis, aan de rechterkant liggen de grote rondvaartboten, die mogen gratis door. Nu eentje dus. Dus wij dachten gaan lekker rechts liggen, nou er werd keurig omgeroepen dat we links moesten gaan liggen. Maar natuurlijk daar loopt de student om het geld te innen. En helaas niks contant geld, pinnen dat mag je doen. Dus als een speer de betaalpas pakken. Maar je kunt niet en mag niet aanleggen, dus even gezellig hectisch bij de andere bootjes. Je moet je vasthouden aan dat blauwe lijntje, en ja er kan er dan maar eentje even dat lijntje vasthouden. Gelukkig hebben wij ons geheime wapen weer om onze nek hangen, het bootje waarmee je alle kanten op kunt sturen zonder achter het stuur te zitten. Ik ben nog aan het betalen en de sluizen gaan al volop in werking, en ja die rondvaartboot aan de andere kant van de sluis heeft lekker zijn schroef hoog draaien, dus dan gaat alles lekker te keer in de sluis. En nog een stevige wind, dus voor de mensen die voor ons liggen in de sluis niet echt plezierig. Maar nog geen drie minuten later de deuren gaan al weer open. Dus het eind van het liedje is, je hebt betaald voor drie minuten in de sluis, en vasthouden aan een blauw lijntje indien mogelijk. Dat is dus snel geld verdienen voor de stad Stockholm. Op dat moment lagen er 6 plezierjachten in de sluis. Dus even snel omgerekend 6 x 200 kronen = 1200 kronen is toch snel verdiend. Maar we weten dat als je naar Stockholm gaat, je ook hoge prijzen moet betalen voor havengeld. Voor een nacht in de haven, mogen wij al met onze boot 700 a 800 kronen betalen, en ja wel zonder stroom dat komt er meestal nog extra bij. Maar dan heb je wel een jachthaven met een Sauna en sportschool. Ja het is maar wat je leuk vind en waar je voor kiest. Wij gaan naar Nackastrand daar is het hoofdkantoor van SXK de Svenska Kryssarklubben. Eenmaal buiten de sluis, vliegen de toeristenboten, mega omgevallen torenflats en de taxiboten je links en rechts om je oren, of wel de busverbindingen tussen de zovele eilanden die Stockholm heeft. En ja daar moeten we dan even lekker tussendoor manoeuvreren. Eenmaal voor de haven aangekomen, is vlak voor de ingang nog een stopplaats voor dit soort boten. Dus even wachten tot de kust weer veilig is. De haven ligt aardig vol, nog drie boeien om aan te meren, maar niet voor onze boot. Die trekken we met een vleugje wind de grond uit. Er is een langs steiger maar daar staat gereserveerd op, daar mogen we dus niet liggen. Ik zie een jongen bezig luxe bootjes met keurige zeiltjes af te dekken. Vraag aan hem, of we eventueel aan die langs steiger mogen liggen. Hij gaat dit even navragen, en komt terug met de mededeling dat we daar mogen gaan liggen. Maar dat we ons wel even moeten melden bij het kantoor. Maar dat is gebruikelijk, dat je je keurig netjes meld bij het haven kantoor. Eenmaal aangemeerd krijg ik een gezellige douche over mij heen. Wat is het geval, er staat een prachtig kunstwerk aan de overkant van de steiger, met een spuitende fontein richting het vaarwater te spuiten, maar ja de wind is de andere kant op, dus krijg je altijd een vleugje mee. Ik loop keurig netjes naar de havenmeester, op een bord langs de haven staat keurig netjes havengeld 230 kronen inclusief elektra. Ik meld mij netjes en, moet betalen 450 kronen, waarop ik vraag wat daar de reden van is terwijl er een bord staat met 230 kronen. Ja dan moet u maar aan de boeien gaan liggen, waarop ik meteen zij, wat hebt u liever dat wij de boeien er uit trekken met onze boot, of dat wij keurig aan de langs steiger gaan liggen. Ik vraag netjes, komen er vandaag dan gasten aan die gereserveerde steiger liggen die hebben gereserveerd?. Waarop hij zij nee, vandaar dat u daar mag liggen. Als u had gereserveerd moet u 450 kronen betalen, maar waarop ik dus meteen weer reageer, wij hebben niet kunnen reserveren, dus vandaar dan toch die prijs van 450 kronen en geen 230 kronen wat op het bord staat voor havengeld gastplaatsen. Het werd even stil, en toen zij hij tja dit is voor u nu de prijs. Nu gewoon betalen dus, en de andere dag onze vlag ophalen bij SXK. We maken nog even een gezellige wandeling naar de stad, en doen nog wat inkopen om de andere dag lekker voor anker te gaan liggen. De boten aan de andere kant van de kade blijven heen en weer vliegen, gaat af en aan. Gelukkig hebben we daar geen last van met de golven. En als je dan ziet hoe die taxiboten met een bloedgang aanmeren en weer wegvaren, ze hebben volgens ons amper tijd om mensen in en uit te laten.

Wind: W 4 – 6 BF, afstand 11,6 Zm

30 juni vertrek 10.20 uur Rastaholm

Eenmaal uitgezwaaid, gaan we onze weg weer vervolgen richting de volgende bestemming. De volgende bestemming is richting jachthaven Slagta Marine met een lekker zonnetje en een stevig windje 3- 4 bf. We komen aan in Slagta Hamn, maar helaas geen plaats voor ons. Slagta Hamn blijkt geen Gasthamn te zijn. We varen een stukje verder en zien een langs steiger met een grote zeilboot zonder mast. Dus deze steiger kunnen we wel aanmeren. We vragen keurig netjes aan een Zweed in zijn motorboot aan de andere kant van de steiger of we hier mogen liggen. Van hem was het geen probleem, hij helpt ons nog keurig netjes met de lijnen aan te pakken. Daarna verteld hij nog wel, dat er een kans bestaat op veel golven van de pont, en van eventueel vrachtschepen die bij het bedrijf aan de overkant van de steiger grint moet halen. Wij zullen het wel zien of die vrachtboten echt komen. De ponten varen langzaam voorbij daar hebben we weinig tot geen last van met golven. Maar waar je wel last van hebt de hele dag door, de beroemde jetski's, en snelle motorboten die vlak langs je varen. Terwijl er zoveel ruimte is, maar nee vlak langs de boot dat is gezelliger. En ja die maken juist die lekker golven, en dan nog een flinke wind erbij, dan lig je erg onrustig. Dit spelletje gaat de hele zondagmiddag en avond door. We blijven verder aan boord niet veel te beleven in deze haven. De bedoeling was om aan de overkant in de Jungfrusund jachthaven te gaan liggen, maar die heeft geen gastplaatsen meer. We zouden daar maandag namelijk post ontvangen van SXK of wel Svenska Kryssarklubben om onze groene vlag te ontvangen. We zijn namelijk lid geworden van deze club. Dit heeft een voordeel dat je nu aan de blauwe boeien mag gaan liggen, en dan moet je je groene vlaggetje hijsen in de mast. Maar ja wij hebben natuurlijk met onze motorboot geen mast. Maar wel een geusvlaggetje, nu dan kunnen we hem daar aan hangen. Dan is het voor iedereen zichtbaar dat we daar mogen liggen. De nacht verloopt gelukkig rustig.

Wind: ZE 3 – 4 BF, afstand 10 Zm

29 juni vertrek 9.50 uur Herrestviken

Vandaag gaat onze tocht richting Rastaholm jachthaven, waar we een ontmoeting hebben met Anders en Helena, die onze catamaran gekocht hebben. Om 11.50 uur komen we aan in de haven, en de havenmeester wijst ons de plek aan waar we moeten gaan liggen. Er staat een bord op de kade achter ons gereserveerd. Eenmaal aangemeerd meld hij ons dat we een ontmoeting hebben met Anders en Helena, dat klopt helemaal. Na verloop van tijd zien we een catamaran de haven inkomen, op het zelfde moment gaat er een catamaran de andere kant op. Anders en Helena komen achter ons te liggen, en ja dat was nu juist de bedoeling. De oude eigenaar achter de nieuwe eigenaar van de catamaran. Het is een warm onthaal van beide kanten. We drinken eerst koffie bij ons aan boord, en daarna een biertje op de catamaran. We praten over en weer over onze boten. De catamaran heeft de nodige aanpassingen gehad, en er zijn dingen veranderd. Het ziet er allemaal prima uit. Ze varen ook tochten met mensen die een weekend of week mee willen varen op de boot. Maar nu varen ze een maand alleen, met af en toe wat vrienden aan boord. Nu is het in Zweden vakantie tijd, dus zij ook. S'avonds gaan we gezellig nog even een afzakkertje drinken in het restaurant bij de haven. Heel mooi en een gezellige plek. We ontmoeten nog een paar andere mensen van hun bootclub. Deze mensen varen in een snelle motorboot. Het blijkt hier heel normaal te zijn dat je een snelle motorboot vaart, om van het ene eiland naar het andere eiland te kunnen varen in een hoog tempo. De een heeft nog meer HP dan de andere, en ja dan moet je het tegen elkaar opnemen dat is de sport. Nu niet voor ons wij doen het gewoon lekker rustig aan en zien heel veel om ons heen. En ik denk niet dat de anderen veel zien, die vliegen er voorbij. Maar die zijn jong en hebben enorme haast. Later op de avond vragen ze mij om een stukje te spelen op mijn trekharmonica. Ze hadden vernomen dat ik die mee had. En dan speel je natuurlijk weer het mooie Zweedse lied van zeilen zonder wind. Ze zingen allemaal in koor mee, daarna nog wat leuke smartlap liedjes uit Nederland. Waar ze gezellig op in proberen te haken en te zingen, maar de Nederlandse taal is en blijft erg moeilijk. We krijgen nog een uitnodiging om vrijdag 5 juli te komen BQ bij de clubhaven. Maar wij hebben andere plannen dus gaat dat niet door. We gaan richting Stockholm, en vandaar naar Hannu een kennis van Klaas waar hij vier jaar geleden, samen met Adrie en Jan een zeilboot (Contrast 36) voor heeft over gevaren, van Rotterdam naar Rodby in Denemarken, in erbarmelijke koude en winderige omstandigheden. Om 24.00 uur komen we weer aan boord. De andere dag nemen we roerend afscheid van Helena en Anders, en we zien de catamaran weer voor onze ogen weg varen. En ja dat doet je dan toch wel wat. Kort daarna vertrekken wij naar onze nieuwe bestemming. We worden uitgezwaaid door de andere motorboot vaarders van de club.

Wind: ZW 2 – 3 BF, afstand 10 Zm

28 juni vertrek 9.05 uur Enköping

We varen richting onze anker plaats, en zien al een motorboot en een zeilboot uit Duitsland liggen. We hebben een mooie plek gevonden boven in de punt van de Herrestaviken. Netjes uit de wind en niet aan lager wal. Na een paar buitjes komen de eerste zeilboten binnen, een groep Zweedse zeilboten. Ze kruipen allemaal lekker bij elkaar aan lagerwal. De wind is ongunstig om aan lager wal te liggen, maar oké zij doen dat. Er komen nog een paar zeilbootjes aan, en die plakken hun neus tegen de rots. Zo vinden ze allemaal hun eigen plekje. De avond is begonnen, en we horen en zien een apart toestel boven het water opstijgen. Een radiografisch watervliegtuigje. Het komt van de motorboot af die met zijn neus op een rots ligt en de lijn aan de boom heeft vast gemaakt, en nog een achter anker, het typisch Zweedse aanmeren. Zo rustig als de plek was, hoe irritant het geluid is van het vliegtuigje. En dan vliegen boven alle boten, niet erg gezellig dus. Maar na verloop van tijd stopt hij er toch maar mee. Ik denk dat hij dan wel een hoop mensen over hem heen had gekregen, met commentaar. Hij mocht van iedereen even speeluurtje hebben. De avond verloopt verder rustig en stil, met nog wat bootjes die erbij zijn gekomen, een geliefd plekje dus.

Wind: ZW 1 – 2 BF, afstand 22 Zm

26 juni vertrek 11.00 uur Mariefred

We verlaten Mariefred met regen, en gaan richting Enköping. Enköping ligt in een van de vele kleine kanaaltjes in de Mälaren. We varen weer een prachtig stuk over de Mälaren, maar nu wel met wat regen en wind. We komen aan bij de ingang van het kleine kanaaltje wat niet te zien is door de begroeiing. Vlak voor het kanaal staat op een groot rotsblok een piepklein rood lampje, wat moet dienen als de rode zijde van de vaargeul. Dat moet dan aangeven het begin van de vaar geul. We varen het geultje naar binnen met een een scherpe bocht, en ja daar is ook de groene ton in het zicht. Eenmaal in het kleine kanaaltje komen we nog een zeilboot tegen, en heel veel begroeiing en plaggen riet. Eenmaal aangekomen bij het eindpunt van het kanaal, waar je niet meer verder kunt varen met een zeil of motorboot, maar wel met een kano, zien we aan de linker kant een jachthaven met nog een gastenplek. Aan de ander kant is een grote kade met heel veel campers geparkeerd. En een groot fabrieks-terrein. We besluiten om keurig op dat ene plekje aan te meren. We liggen er goed en kijken waar of het havenkantoor is. Nu die is er niet, wel een clubhuis, waar ook niemand is. Op een groot bord staat dat je kunt betalen met Swiss. Nu dit probleem hebben we al een keer eerder meegemaakt. Wij kunnen niet betalen met Swiss, dat gaat via een telefoonnummer dat gekoppeld is aan je Zweedse bankconto. Na verloop van tijd komt er ene Björn na onze boot kijken, en die vraagt het een en ander over de boot. Hij meld dat zijn vader 35 jaar boten heeft gebouwd en helaas is overleden. Hij heeft het bedrijf niet overgenomen, maar verkoopt wel kleine bootjes. Ik vraag aan hem waar of we kunnen betalen voor de nacht, ik had al het telefoonnummer gebeld wat ook op het bord stond, maar helaas geen gehoor. Hij vertelde ons dat hij dit ging regelen met de directeur van deze club. Later in de middag komt hij terug, met de mededeling dat we hier gratis mogen liggen, en geeft ons de code van het toiletgebouw. We mogen gebruik maken van stroom en water geen enkel probleem. Nou dat is dan toch mooi geregeld en erg vriendelijk. Na het eten komt hij weer terug, met nog een man, en dat bleek de voorzitter van de club te zijn. Die moest even met ons kennis maken, en ja meteen de boot bewonderen. Hij melde ons dat we zo lang mogen blijven liggen als we willen. We zijn de eerste Nederlandse motorboot die in hun haven komt liggen, en daar waren ze trots op. We praten nog wat gezellig na en dan vertrekken ze beide. En hij wenst ons heel veel vaar plezier, en hij wijst ons nog op het mooie droompark wat door een Nederlander is ontworpen. Dit droompark moeten we zeker gaan bezoeken, en een gezellige wandeling door de stad maken. Wat op loopafstand is. We gaan de andere dag op de fiets Enköping verkennen. Wat heel mooi is van deze plaats, ze hebben een speciale fiets en wandelparcours gemaakt, wat er te zien is op een groot bord. Met kleine bordjes en afstanden geven ze de route aan waar of de mooie plekjes en bezienswaardigheden vermeld staan. We volgen het parcours en dan komen we vanzelf langs het droompark van de Nederlander Piet Oudolfs. De bedoeling achter het droompark is, dat verschillende mensen/ organisaties b.v.b. Een gemeente hun droom hier kunnen neerzetten in willekeurige vormen. Het is echt een plaatje als je daar door heen gaat. Ze hebben allemaal een verschillend karakter. De één heeft een groente en kas tuin ontworpen. De ander een blauwe tuin, alles is dan blauw van planten en er om heen. En er is een ontwerp met allemaal potloden. Een doorkijkje, en nog veel meer. Dit is allemaal te zien op de foto's. We vermaken ons die dag prima, met een zonnetje op ons bolletje. De andere dag 28 juni besluiten we weer verder te gaan varen richting Herrestaviken, een anker plaats.

Wind: ZW 1 – 3 BF, afstand 37,1 Zm

24 juni vertrek 9.50 uur vanaf de ankerplek Elleholmen Adelsö.

Na een rustige nacht vertrekken we van onze ankerplaats richting Mariefred in de Mälaren. Het Mälaren meer is het op een na grootse meer in Zweden. Het heeft een oppervlakte van 1140 km², een gemiddelde diepte van 10 meter en een grootste diepte van 64 m. Van Oost naar West is het meer 120 km lang. Rond het meer staan meer dan 100 robuuste kastelen, fraaie paleizen en prachtige landhuizen. We willen dit prachtige zoetwatergebied eens gaan verkennen. Dat aan de westkant van Stockholm ligt. Het gigantische meer is bezaaid met grote en kleine eilandjes die allemaal weelderig zijn begroeid. Er zijn veel haventjes, zowel natuurlijke als gastenhavens. Zo druk als het in de Stockholm is, zo rustig is het hier op de Mälaren. Met ingang van 1 juli hebben de Zweedse mensen hier allemaal (semester) of wel vakantie. Dat is in Zweden niet verspreid dus iedereen gaat in juli met vakantie. Het zal ons benieuwen hoe druk of het hier gaat worden in deze periode. De bestemming voor vandaag is Mariefred, het moet een schattig dorpje zijn dat aan de voet ligt van wat wellicht het mooiste (renaissance) kasteel van Zweden is. Wanneer we de engte van de Gripsholmviken invaren wat betond is, en waar aan het einde van dit fjord Mariefred ligt. Zien we in de verte het slot Gripsholmen liggen. Een plaatje uit een sprookjesboek, geïllustreerd door Anton Pieck! Vier ronde torens uit rood baksteen opgetrokken waarop groene koperen koepels rijken. De jachthaven ligt er tegen over. Het uitzicht op het slot is adembenemend. Dapper proberen we een plek te zoeken, maar er liggen allemaal hekboeien. En een tweetal plekken aan de steiger met bordjes privé plaatsen. Over het algemeen zijn de hekboeien berekend op een gewicht van 12 ton, onze Chapeau weegt 24 ton!. Al snel komt de havenmeester aan gelopen, en meld ons dat we op de privé plaats mogen liggen. En niet aan de tonnen moeten gaan liggen. Nou dat is dan mooi geregeld. Ik denk dat hij bang was voor zijn tonnen. Eenmaal aangemeerd vraagt hij voor hoelang of we willen blijven, want de eigenaar komt donderdag weer terug. Ik maak een praatje met hem in het Zweeds, en krijg complimenten dat ik zo perfect Zweeds praat. En ja, dat vind hij wel erg leuk en mooi. Dus vraagt hij honderd en een uit, over de mooie boot, waar of we vandaan komen enz. Praatje pot dus. Hij blij, en wij blij met onze mooie plek. We maken diezelfde middag nog even een wandeling door het prachtige dorpje. We besluiten de andere dag om naar het slot te gaan. Het is mooi weer om een slot wandeling te maken. Je mag je zelf natuurlijk nooit een veer geven, maar bij het afrekenen in het slot vroegen ze of we van Gotland kwamen. Waarop ik zij, nee wij komen uit Nederland. Nou daar begreep ze niks van. Ik zou namelijk een Gotlands accent hebben in mijn uitspraak, vandaar die vraag. En ik sprak voortreffelijk Zweeds. Zo nu weer genoeg veren in mijn …... gekregen. We gaan weer verder het slot in. Gripsholms Slott op zijn Zweeds. De naam ontleent het slot aan zijn grondlegger. Landvoogd Bo Johnsson Grip. Hij liet het slot in de veertiende eeuw bouwen. Twee eeuwen later besloot Gustav Vasa het slot te verbouwen tot een koninklijke residentie en versterkte het met 4 meter dikke muren. Onder het geslacht Vasa ontwikkelde het slot zich tot een waarlijk sprookjeskasteel met vier gigantische torens: de machtige Griptoren, de falurode Theatertoren, de trotse Vasatoren en de stoere Gevangenentoren. De Griptoren is de grootste en staat op het buitenste binnenplein van het slot met twee in Rusland in 1581 en 1612 buitgemaakte koperen kanonnen. Ze staan daar al vanaf 1623! Het hoogtepunt is het intieme theatertje dat Gustav III in de theatertoren liet bouwen. Er wordt beweerd dat deze Gustav zelf ook toneelstukken schreef die hier werden opgevoerd. Verder is het allemaal pracht en praal, met elk deel een eigen historie. Zonder twijfel is een bezoek aan dit slot meer dan de moeite waard. Indien je in de buurt bent natuurlijk.

Wind: ZW 2 – 3 BF, afstand 13,7 Zm

"Foto's van in het kasteel staat bij het fotoalbum"

23 juni vertrek 7.00 uur vanuit de haven van Trosa.

We varen samen het kanaaltje uit richting onze bestemmingen. Nog een laatste toetergeluid en zwaaien, en dan gaan we echt ieder zijn kant op. Het is mooi weer met een klein windje. We naderen om 11.00 uur de haven en sluizen van Södertalje. We meren aan in de haven, het valt ons op dat er bijna geen boten in de haven liggen. Ik ga even richting het havenkantoor om te kijken wat de prijzen zijn voor deze haven. Ik hoef niet ver te lopen op het einde van de steiger, staat een wit bordje met daarop de prijzen. Als je op de kop kant van de steiger ligt, zoals wij betalen we 450 kronen exclusief 60 kronen elektra. Dat is omgerekend in euro bijna 43 euro voor liggeld en bijna 6 euro voor elektra. De koers van de Zweedse kroon ligt momenteel heel erg laag. Maar nu begrijpen we ook waarom er weinig bootjes liggen in deze haven. Gewoon te duur voor deze haven, en echt niet een gezellige haven, allemaal werkzaamheden rond of op de sluizen. We besluiten na de lunch wat of we gaan doen. De sluizen worden elk half uur van onze kant af bediend. We zien een motorbootje al een hele tijd voor de sluis drentelen, niet even vast maken aan de steiger voor de sluis, wel nee gewoon 20 minuten rondjes draaien. We zien hem richting de sluis varen, en wij bedachten ons geen minuut alles los en er achter aan, en ja wij mochten gelukkig nog mee de sluis in. Wat je dan ziet hebben we nog niet eerder meegemaakt. Aan een kant van de sluis kun je niet aanmeren, dat is gammel en kapot. Aan de andere kant waar dat kleine bootje ligt, hangen allemaal blauwe lijntjes die los bungelen. We zien dat de mensen van het kleine bootje het blauwe lijntje vast houden. Oké wij komen dichterbij en ze melden dat je gewoon het lijntje vast moet houden. Wij staan echt verbaast. Zowel Klaas als ik nemen een lijntje vast en we wachten rustig af. We krijgen een vraag in het Nederlands, of we helemaal uit Nederland zijn komen varen. We raken even aan de praat, en ondertussen gaan we langzaam om hoog, en ja met het blauwe lijntje in je hand. Het is minimaal wat het verschil is, dus geen probleem. We varen na de sluis en het Södertalje kanaal op, en dan kom je op de Mälaren. We gaan richting een klein haventje, gemeld door Helena en Anders, deze Zweedse mensen hebben toen onze catamaran gekocht en wonen aan de Mälaren, en kennen dit gebied als geen ander. We komen vlakbij het haventje, een piepklein vaargeultje waar je door heen kunt varen. Normaal moet je helemaal om de rots varen, maar er komt een snelle motorboot uitvaren, dus wij dachten dan kunnen wij daar ook door heen. Scheelt weer een stuk omvaren. Eenmaal in het haventje, liggen er een aantal zeilboten, en een paar kleine motorbootjes. Er zijn nog twee plekken beschut aan de steiger, waar je kunt aan meren met een achter mooring. We draaien onze kont naar achteren, anders kan ik moeilijk van de boot komen. Normaal ga je met de punt naar voren, en dan achter aan de mooring vast zetten. De Zweedse mensen in de zeilboten verschieten zicht rot, wat krijgen we nu een motorboot die naar achteren komt varen. Er komt een man aan gerent, en die meld ons dat het alleen voor zeilboten is. We mogen niet aanmeren aan de steiger. Nu zag die steiger er ook niet echt sterk uit, dus tja als er dan nog zo'n zware motorboot aan komt liggen dan stort alles in elkaar. Maar we wilde niet aan de steiger liggen, we wilden gewoon met de kont naar achteren en dan de sputpalen uitzetten. Maar we moesten echt weg, mochten daar niet liggen. We kregen twee ringen toegewezen aan een grote rots, en daar mochten we liggen. Maar ja dat was geen optie en zeker niet met die harde wind op komst. Dus we varen weg naar een volgende plek. We gaan verder kijken, komen we bij een haventje met allemaal bootjes, en zeilboten. We dachten daar kunnen we wel aanmeren maar helaas, maximaal tien ton aan de brug. Dus dat ging ook niet door. We zijn naar de overkant van dat haventje gevaren, Ellholmen en daar voor anker gegaan. Een prachtige plek en erg mooi en lekker rustig.

Wind: ZW 2 – 4 BF, afstand 15,01 Zm.

21 juni 6.50 uur Aspöfloden

Eenmaal de ankerplaats verlaten, kom je meteen een leuk huisje tegen midden op de rots. We vermoeden dat het voorheen een lichtbaken geweest is. We volgen de betonning weer richting buiten, eenmaal daar kunnen Claes en Annika flink zeilen. Hij wil namelijk van die motor pukkels afkomen, hij zegt elke keer ik krijg steeds meer motor pukkels. Hij wilt zeilen en niet motoren. Maar nu komt hij ruimschoots aan zijn trekken, alle pukkels zijn verdwenen. Vandaag varen we naar het “einde van de wereld” zoals Trosa wordt genoemd. Omdat het er zo rustig en stil is. (zolang er door de jeugd geen disco dreunen worden verzorgd) Geen trein en geen industrie. Een stadje met vrolijk geschilderde houten huizen, die nog uit de achttiende eeuw stammen, ligt midden in een overweldigende natuur. De haven steekt uit in de Stadsfjärden, waar zwanen, ganzen en eenden in alle rust ronddobberen. En de aalscholvers menig eilandje volledig verwoesten door hun uitwerpselen. Op het moment dat we aan de lange kade langszij afmeren, geeft de zon het volle pond. Welkom in “Trosa!. Een paradijs na de 'stalen' stad Oxcelösund. Hier heerst gezelligheid van opgewekte mensen en honden, heel veel honden en dat voor Zweden. Overal houten, wat je noemt 'heren huizen' in de meest voorkomende kleuren moutgeel, roodbruin, grijsblauw, mintgroen en licht grijs. Vele kleuren hebben van oudsher een tint die gemaakt wordt uit aarde met een bepaalde kleur. Of falu rood, een kleur uit de kopermijnen.

Het is 21 juni, dat betekend voor Zweden midzomerfeest vieren. Dit is de eerste midzomer die we samen vieren met Claes en Annika. Normaal doen ze dit met hun familie. Ik krijg nog tekst en uitleg wat we allemaal die dag gaan doen, eten en drinken enz. We beginnen om half drie met de beroemde aardbeientaart van Annika, die zij heeft gebakken aan boord. Aardbeien is een traditie met midzomer. Daarna gaan we het dorp in waar het feest plaats moet vinden. Het feest wordt gehouden in Garvaregården, dat is het oudste stadsdeel van Trosa. Wat omringt word door handwerkverenigingen. Een hoop mensen zowel de vrouwen als de mannen lopen met bloemenkransen om hun hoofd. En allemaal vrolijk gekleurde en nette kleding aan. Op de plaats van het feest gehouden wordt, ligt de stang al klaar, en te wachten tot hij omhoog getild gaat worden. Dit is de stang die versierd is met groen en bloemen, en in de top twee ringen. De bedoeling is dat alle mensen gaan dansen om de stang, en traditionele liedjes gaan zingen. Ik heb van het hele gebeuren nog een paar leuke foto's gemaakt. Eenmaal op de terug weg komen we langs het handwerkwinkeltje, waar we op de heenweg even naar binnen zijn geweest. Zo apart dat je moet bukken om door de deur naar binnen te gaan, eenmaal binnen is er nog een deur, nou deur, (deurtje), waar je gebukt onder door moet gaan. Buiten zit een vrouw te spinnen, ze hoort dat ik Nederlands praat. En dan raken we aan de praat, de vrouw woont hier al 50 jaar, en werkt als vrijwilligster in deze verenigingsclub, van kunstenaars, tot handenarbeid werkzaamheden. Ze kon haar tranen nog maar net bedwingen, we waren de eerste Nederlandse toeristen in haar winkeltje dit jaar. Dat deed haar zo goed, ze vertelde ook dat ze haar familie in Nederland wel mist, maar dat ze een goede herinnering heeft meegenomen. Ze poot elk jaar haar eigen opperdoezen rondes aardappelen in drie grote houten tonnen. En daar geniet ze dan van. Eenmaal terug in de boot maken we het eten klaar voor de avond, veel kleine hapjes, waar elke keer weer een ander drankje bij hoort. Matjessil is hier het belangrijkste, Sil is haring. Helaas niet aan ons besteed, dat lusten we beiden niet. De avond gaat verder met andere hapjes en drankjes, het was heel gezellig. Ook dit hebben we weer meegemaakt “Midsommar in Sverige”. We blijven nog een paar dagen in Trosa voordat we weer verder varen. Wij gaan dan een andere richting op als Claes en Annika. We willen zondag 23 juni om 7.00 uur vertrekken, dan varen we beide nog een stukje met elkaar op. En dan gaan wij richting de Mälaren en zij gaan terug naar Navikvarn en vervolgens richting Götakanaal.

Wind: ZW 3 – 5 BF, afstand 15,01 Zm.

20 juni 9.30 uur vertrek Svartsklova

Het zonnetje schijnt het is prachtig mooi weer. Op naar onze ankerplaats Aspofloden. Dat is weer een korte trip van ongeveer 5.5 zm. We moeten zig zaggend door de scheren wat heel mooi is, maar wel opletten geblazen. Eenmaal aangekomen bij de plek moeten we door een heel smal vaargeultje met uiteraard weer links en rechts stenen. We zien één blauwe SXK boei liggen deze is voor Claes en Annika. Wij gaan ons anker uitleggen. Maar de grond is erg zacht, en het anker wil zich niet vastbijten in de grond. Dan komt ons geheime wapen, we laten ons natuurlijk niet kisten. We laten de palen zakken, en ja de boot licht als een huis. En Klaas gaat met Teuntje richting Claes en Annika. De mannen gaan alvast een wandeling maken in het prachtige natuurgebied. Later op de dag komen er steeds meer bootjes bij die een plekje willen bemachtigen aan een rotsblok. Wij staan met verbazing te kijken hoe of ze dat allemaal doen. De eerste boot, een wat ouder stel, zij staat al klaar op de voorplecht van de boot met de trap naar beneden en de lijnen in haar hand. Manlief stuurt de boot richting de rotsen, eerste plek niet goed boem een rots, geen probleem volgende plek, zij geeft nog een aanwijzing dat hij hij iets naar rechts moet. En ja weer boem geen probleem plek is goed, moeders stapt via de trap van boord en maakt de lijn vast om de boom. En we liggen vast, pa komt ook nog even van boord om de andere lijn netjes vast te maken. Zo we liggen en wie doet ons wat. Volgende boot komt aan een Duitse zeilboot, nu die weet het helemaal te presteren, die vaart een stukje een heel smal geultje in, en ja natuurlijk komt deze boot ook een paar keer vast te zitten geen probleem. We hebben een plek, anker achter uit en een lijn voor aan de boom klaar. Maar later op de avond, dat breekt alles. Er komt een jong stel aanvaren met een polyesterboot, ook hier moeders weer voor op de plecht om aanwijzingen te geven waar of ze gaan liggen. Een plek gevonden, bootje gewoon op de ronde schuine rotsen varen, hamer mee en een pen slaan in een stukje gleuf van de rots, klaar die liggen ook vast. Wij staan echt verbaast hoe of ze dit allemaal doen, wij moeten er toch echt niet aan denken om zo onze boot ergens neer te leggen. De nacht verloopt rustig, er komt nog wel midden in de nacht een zeilboot binnen varen en die gaat vlak naast Claes liggen. De ochtend breekt aan en we zien de boot langzaam richting Claes varen, ook dit anker lag niet goed vast. Omdat het wat winderig werd, ging de boot langzaam die kant op kruipen. De mensen hebben maar het besluit genomen om weg te varen. We hebben de avond ervoor afgesproken dat we vroeg zouden vertrekken, om 6.15 uur ging de wekker weer. We vertrekken om 6.50 uur richting Trosa.

Wind: ZW 3 – 5 BF, afstand 15,01 Zm.

18 juni vertrek 8.00 uur Navikvarn

De Oost – Zweedse scherenkust (Arkösund – Södertäloje).

Arkösund is de plaats waar fundamentele beslissingen voor de verdere reis genomen moeten worden. Menigeen zal beslissen de tocht via het Götakanaal terug naar huis voor te zetten. Maar heb je de tijd zoals wij, dan kan je vanaf hier uitstekend naar Stockholm varen. Er zijn hiervoor verschillende routes. Een route buitenom via Landsort, is wel de snelste route, maar beslist niet de kortste. Het zeegebied tussen Arkösund en Landsort is echter wel een zeer verraderlijk gebied waar, hoe dichter je bij de kust komt, waar talloze niet gemarkeerde onderwater rotsjes liggen. Vooral met harde aanlandige winden tussen oost en zuid spookt het hier. Dit geld echt voor buiten, wij besluiten alles binnendoor te varen. Of wel de route door de scheren via Oxelosund. Eenmaal aangekomen in Oxelosund, willen we gaan kijken of er in de Fiskehamnen of wel vishaven een plekje voor ons is. Het is een kleine haven, dus helaas geen plek voor ons. We varen verder naar de volgende haven. Daar is plek genoeg. Ook hier kunnen we langszij gaan liggen. We gaan na de lunch gezellig met het stadstreintje dat door de Lionsclub wordt geregeld richting de stad. De eerste stop stappen er mensen in en uit de chauffeur veranderd de diensttijden op het bord. En we rijden rustig verder met het boemeltje. Maar na een paar bochten merken we dat hij weer richting de haven terug gaat. Wij waren van mening dat hij richting het centrum ging. Eenmaal weer terug in de haven, vragen we aan de chauffeur waar de stop in het centrum is. Nu het bleek dat was de stop waar de mensen in en uit stapte. Oké nu dan blijven we zitten en dan gaan we weer mee rijden naar het centrum. Het treintje vertrekt weer, en we merken bij de eerste bocht dat hij niet rechts maar links af gaat. Waar gaan we nu weer heen, weer een verrassing. Wat blijkt, hij gaat helemaal naar de buitenkant en wel richting de camping. Daar stopt hij weer, de chauffeur komt weer gezellig naar ons toe, waarop wij vragen we dachten dat we naar het centrum gingen. Nee ik ga nu eerst weer terug naar de haven, en dan gaan we weer naar het punt waar jullie uit moeten stappen dat is het centrum. Nou jullie begrijpen het wel, wij liggen in een deuk, maar de chauffeur ook. We komen weer gezellig terug bij de haven, en de volgende stop gaan we er echt uit op naar het centrum........ Eenmaal in de stad....... gaat Klaas kijken waar nu echt het oude centrum is. We hebben inmiddels aardig wat leuke steden bezocht, maar dit? Grauw en kaal in een volmaakt onpersoonlijke stijl raken we verdwaald in een groot en kaal winkelcentrum. Oxelösund is een belangrijke industriestad. Het stadsdeel wordt gedomineerd door een moderne St Botvidskerk, die eruitziet als een baken buiten proporties. Eenmaal terug in de haven gaat de wind behoorlijk te keer, de boten vliegen weer van links naar rechts, we besluiten om te gaan verhuizen naar een andere steiger. Een Nederlander met een grote zeilboot is ook al verhuisd. We hopen dat het daar rustiger ligt. De deining uit de zee en de harde wind maken dit een onplezierige plek, dus vandaar ook weinig boten in deze haven. Oxelösund is voor ons een haven die we zeker niet meer aan zullen doen en snel voorbij varen.

Wind: ZW 3 BF, afstand 12 Zm.

16 juni 9.00 uur vertrek ankerplaats Håko

Vandaag varen we richting Navikvarn, daar gaan we kennissen van Claes en Annika ontmoeten. Eenmaal in de haven van Navikvarn aangekomen liggen we aan de eerste aanlegsteiger. Er is verder geen plaats waar of we kunnen liggen. Er is een Deense bootclub die bijna alle gastenplekken hebben ingenomen. De wind is wel redelijk, maar aan de buitenkant liggen en langs een vaargeul, is niet echt prettig. Wij komen als eerste aan en leggen de boot langszij. Achter ons is niet veel plek om de Nordvind daar aan te leggen. Al snel op de kade komt er een man aanlopen en die heet ons welkom in het Nederlands. Wat blijkt, het kleine bootje van minstens 35 jaar oud, is van deze Nederlander. Het is in de winter zijn thuishaven, en zomers is hij in Zweden aan het varen. De bedoeling was dat hij op het Götakanaal gaat varen, maar door motorpech kon hij niet verder varen. We zien achter zijn boot een heel stuk vrij, we vragen aan hem of het mogelijk is dat hij een klein stukje naar achteren kan gaan, geen enkel probleem dat regelen we. Ik vertelde hem dat onze Zweedse vrienden er ook nog aan komen met een zeilboot, en graag een plek willen hebben. Of misschien is er nog een box vrij, maar dat weet hij niet. Dus we gaan allemaal een stukje naar voren om Claes en Annika ook een plek te geven. Eenmaal aangemeerd maken we nog even een gezellig praatje. We doen een wandeling om de buurt te verkennen, en nog wat boodschappen te kunnen schoren. We kijken nog even rond of er geen betere plekken zijn om aan te meren maar helaas. Elke avond bespreken we de andere dag wat we gaan doen. Claes en Annika nemen contact op met Ove, hun kennissen en melden dat we al in de haven liggen. Hij is die dag uit Frankrijk gekomen voor een trouwfeest. We spreken voor de andere dag netjes af. We gaan rustig allemaal naar ons bedje toe voor een rustige nacht. Om zes uur schrikken we ons dood, de hele boot gaat enorm te keer, in de keuken vallen de nodige spullen om. We springen uit ons bed wat kan dit nu weer zijn. Zowel wij als Claas en Annika staan buiten met een verbazing van enorm geweld op de steiger en de boten vliegen van links naar rechts. Het kleine bootje voor ons is helemaal een projectiel, zoals dat te keer gaat. Het is zelf zo dat de voorste ring op de steiger waar Claas en Annika aanliggen helemaal krom is getrokken. We zien geen boot varen. Op dit stuk varen wel grote boten langs, maar zelfs die maken niet zoveel golven en deining. We vermoeden dat het een Pilot boot is geweest, die met een hoge snelheid is langs gevaren. Ondertussen zit de schrik er wel in. Eenmaal weer een beetje rustig geworden gaan we weer naar ons bedje toe, om te kijken of nog verder kunnen slapen. Die ochtend vertrekken de Denen, dus we verkassen de beide boten zo snel mogelijk naar de andere kant. We zijn druk bezig met aanmeren en op de steiger staat Ove ons al op te wachten. We worden nu in het Zweeds welkom geheten. Hij maakt nog een rondje door onze boot, die hij geweldig vindt. En we moeten om tien uur klaar staan om mee te gaan naar zijn huis. Daar drinken we koffie, met de gebruikelijke koekjes, cake enz er bij. Ook maken we kennis met zijn vrouw Lillamor. Het is een prachtige omgeving waar zij wonen, en een prachtig huis, met zwembad en alles op de rotsen gebouwd. We maken nog een rondtoer door de omgeving. De bedoeling was dat we de andere dag bij hem zouden gaan eten, maar omdat Lillamor al die dag ziek was ging dat niet meer door. Hij hoopt dan ook, dat als wij weer terug komen van de Malaren, ons kan uitnodigen voor een gezellige diner. We nemen afscheid van elkaar, en wij gaan weer terug naar onze boten. De andere dag staat Oxelosund op de planning.

Wind: ZW 2 – 3 BF, afstand 27,1 Zm.

15 juni 8.10 uur vertrek Gränsö

Het is prachtig mooi weer, de zon weer op ons bolletje. We varen richting de volgende ankerplaats. En ja natuurlijk weer door de scheren. Onze volgende ankerplaats is in Håsko / Lisselom. Ook nu weer een tocht met allemaal bijzonderheden. We varen langs een eiland die vol staat met kaal gescheten bomen, door de aalscholvers en andere vogels. Het stinkt er vreselijk als je daar voorbij vaart. Het is een heel apart gezicht. Wat blijkt, er woont ook nog iemand op dit eiland. Nu ik moet er niet aan denken om daar tussen te willen wonen, in die enorme vogel poeplucht. In de scheren komen we wel hele bijzondere betonning tegen, ik noem ze duiventillen of wel vogelhuisjes. De tocht gaat door een soort maanlandschap op water. Zo ver als het oog reikt zien we grote en kleine rotsen die relatief ver uit elkaar liggen. Eenmaal aangekomen op onze ankerplaats, is er een blauwe mooring en een oranje mooring. Wij gaan aan de oranje mooring en Claes en Annika aan de blauwe. Die zijn tenslotte lid van de deze club. Op de oranje mooring staat een briefje 50 kronen via Swits met telefoonnummer. Nu wij weten niet wat Swits is dus we liggen gewoon gezellig aan. Verderop is nog een steiger met muziek en een Hamnkrogen, of wel haven kroegje. Klaas gaat gezellig Claes en Annika ophalen om de beurt met Teuntje. Als Claes eerst eenmaal aankomst bij onze boot speel ik op mijn trekharmonica het lied, “Wie kan zeilen zonder wind” dit is een typisch Zweeds liedje. Klaas gaat weer terug om Annika op te halen. Claes vond het geweldig dat ik dit speelde, ik geef hem de tekst in het Zweeds. Nu dat was in de roos geschoten. Klaas en Annika komen wat dichterbij, ik speel en Claes zingt het lied uit volle borst mee. Nu dat vonden ze helemaal geweldig. Nog een paar liedjes aan boord gespeeld. En daarna weer de palaver voor de ander dag. Of wel de trip bespreken. Klaas is degene die alles uitstippelt en uitzoekt, en Claes en Annika volgen trouw. Natuurlijk gaat het allemaal in overleg waar of we naartoe varen, en wat we gaan doen. Hoe laat we vertrekken en hoelang of we willen varen. Dit hangt natuurlijk ook van de wind af. Claes zijn boot heet Nordvind, en Claes zegt tegen Klaas jouw boot moet de naam Nowind krijgen. Wij willen het liefst weinig wind en ja Claes en Annika willen graag wel wat wind om te kunnen zeilen. Maar over het algemeen is er weinig tot geen wind. En als er veel wind is varen wij niet uit, en Annika is daar blij mee, want die wil graag ook weinig wind.

Wind: ZW 2 BF, afstand 38,01 Zm.

14 juni 7.00 uur vertrek ankerplaats Alo richting Gränsö Slot Västervik

Gränsö Slot is een prachtige plek om te liggen. Wij hebben daar een keer eerder gelegen met de catamaran. We liggen met onze boten aan de brug helemaal voor ons alleen. Er is geen stroom en water, maar voor een nacht is dat niet erg. Vandaar dat er ook maar weinig mensen daar gaan liggen. Ze liggen liever dichtbij de stad in de haven. De stad is ongeveer twintig minuten fietsen door een prachtige mooie omgeving. We wisten van de vorige keer dat je daar fietsen kon lenen, dus Annika en Claes hebben de fietsen geleend. We gaan heerlijk op de fiets naar Västervik. Västervik is de grootste plaats in het Oost Zweedse scheren gebied. Het heeft ook meerdere havens waar passanten kunnen liggen. Västervik ligt aan het einde van de Skeppsbrofjärden. Västervik is in de zomer een levendig toeristenstadje en een belangrijk watersportcentrum in dit gebied. Västervik is ook de stad van de aardbeien. Een mooi uitzicht over de stad en het scherengebied heb je vanaf de Unos-toren, even ten noorden van Västervik Gästhamn. Deze toren behoort tot een museum met onder andere een interessante tentoonstelling over de vroegere productie van luciferhoutjes in deze stad. Langs de kade staan allemaal mooie kunstwerken zo ook drie grote stoelen. Ze zeggen wel eens als we ouder worden dan krimpen we allemaal. Nu dat blijkt wel dat is op de foto te zien. Ik wist niet dat ik zo gekrompen was. Na een bezoek aan de stad Västervik, en de boodschappen, fietsen we weer terug naar Gränsö Slot. We gaan die avond gezellig even in het Therme Hotel/restaurant eten met een bijzonder uitzicht. De foto's liegen er niet om. We besluiten deze dag weer af met een gezellig wijntje, en de palaver aan boord voor de andere dag.

Wind: ZW 1 – 2 BF, afstand 42,5 Zm.

13 juni 8.30 uur vertrek Oskarshamn

Het is triest en troosteloos weer als we vertrekken. Claes en Annika gaan eerst nog even tanken in de grote stadshaven. Eenmaal de haven uit, gaan we door de scheren weer verder varen richting onze volgende bestemming. Onze volgende bestemming is een ankerplaats bij Alo. We varen de scheren in, en volgens de Zweedse weerberichten en Windfinder wordt er geen mist verwacht. Maar als snel komt er iets minder zicht, en nog geen uur later zien we weinig tot niets meer. En dan in de scheren varen is dat niet zo fijn. Alles is wel betond en je moet de tonnen goed in de gaten houden, en natuurlijk hebben we ons raymarine systeem aan staan, maar dan nog een ton verkeerd genomen die kale hoofden liggen links en rechts van je, zowel boven als onderwater en die gaan echt niet voor ons opzij. We besluiten te stoppen en in een kleine baai Saltvik, voor anker te gaan. We gaan een gezellig bakkie koffie doen, en rustig afwachten tot het zicht beter gaat worden. Na ruim een uur vertrekken we weer, het zicht gaat beter worden. We besluiten de scheren te verlaten en buitenom te gaan via de zee. Daar krijgen we natuurlijk wel te maken met een flinke deining van de vorige twee dagen. Eenmaal buiten is de zon er weer en zetten we de trip voort. We naderen onze ankerplek Alo om 13.50 uur. Er liggen twee blauwe boeien van de SXK of wel de Svenska Kryssarklubben. Je moet daar lid van zijn om er aan te mogen liggen. Claes en Annika zijn lid van deze club, en wij zijn hun introducees, maar mogen eigenlijk niet aan de moorring liggen. Als er een ander schip komt, kan het zijn dat we weg moeten, we hebben niet het groene vlaggetje van de club. Voor het eerst mag Chapeu dit meemaken aan een moorring, nooit eerder gedaan, wel voor anker maar dit is toch iets anders. We liggen op een prachtige plek, met uiteraard links en rechts de enorme rotsen. Maar het is geweldig mooi, en wat een rust. Later komt er nog een motorbootje, die gaat met de neus tegen de rots aanmeren en maakt een lijn om de boom vast. Dat doen ze hier heel veel in Zweden, ze gebruiken ook vaak rots pennen en die slaan ze in een spleet. En als je mazzel hebt zijn er ook vaak rotsen waar een ring is bevestigd om daar je lijn door heen te halen. Ze gebruiken dan hun achter anker, dat zie je ook heel veel in Zweden. Een grote rol gemonteerd op de boot, met daar een brede lijn aan waar het anker aan vastgemaakt wordt. Er is een speciaal moment die avond, onze Teuntje of wel de bijboot mag te water gelaten worden. Hij is eindelijk opgepompt voor de te water lating. Dus de maidentrip voor Teuntje. Al die tijd was het er niet echt mooi weer voor. Maar nu is het dan toch echt zomer aan het worden.

Wind: ZW 2 BF, afstand 26,6 Zm.

11 juni Ernemar Hamn Oskarshamn.

Ze zeggen wel eens, “Een schipper die de tijd heeft, heeft altijd goede wind”.

Het is vandaag dinsdag 11 juni, wanneer ik dit schrijf is het buiten koud en winderig. Regen en harde wind voorspeld. Dus we blijven gewoon in de haven liggen en tijd om te schrijven. Claes van Annika is ziek, die ligt in bed. En wij rustig aan boord met de kachel aan. En dat voor de maand juni. Maar ik heb begrepen in Nederland is niet beter, ook soms noodweer.

Dan een stukje over de schoonheid van de Scheren Skärgård (spreek je uit als 'Skerkord' is het Zweedse woord woord voor 'scheren'. Anders gezegd, een archipel van duizenden eilanden en eilandjes die liggen voor de kust van Oost Zweden. Wij willen met onze Super Lauwersmeer nog een heel stuk varen door de scheren. En de lof kunnen zingen over de ultieme schoonheid ervan.

Oskarshamn is een levendig industriestadje met een handelshaven. Van hieruit vertrekken veerboten naar Visby op Gotland. De jachthaven waar wij in liggen is niet in de stad, daar kun je ook liggen, maar dan heb je wel veel meer lawaai en in de weekenden vaak veel live muziek en grenzend aan een parkeerplaats, en ja daar wil je dan zeker niet liggen. Deze haven ligt net iets voor de stad. Vanuit hier zie je de enorme grote veerboten voorbij varen. We hebben gisteren een prachtige tocht gemaakt, en vandaag en morgen blijven we rustig in de haven liggen. Donderdag als het weer beter is varen we weer rustig verder.

10 juni 6.10 uur vertrek Farjestaden.

Ze zeggen wel eens Een schipper die de tijd heeft, heeft altijd goede wind”

Na twee dagen harde wind en verwaaid te hebben gelegen in de haven, besluiten we om maandagochtend vroeg te vertrekken en richting Oskarshamn te varen. We bespreken de avond voor vertrek met elkaar, dat we een stuk binnendoor langs de Oost – Zweedse scherenkust varen. Waarop Claes melde dat dit een prachtig gebied is om daar door heen te varen. Klaas geeft nog aan om voorbij Påskallavik door een heel smal geultje te varen. Deze geul heeft hij in 2001 ook gevaren met de zeilboot. Claes beaamt dit, en het was geen probleem voor hem met de zeilboot en zijn diepgang. Hij vertelde ons dat hij dit stuk ook al eens eerder had gevaren. Vanaf de vuurtoren Dänman in de Kalmarsund dient zich de eerste mogelijkheid aan om 'verstoppertje achter de rotsen; te spelen. Maar wij gaan een klein stukje eerder de vaargeul in. Vanaf hieruit loopt namelijk een goed gemarkeerde route in de west- noordwestelijke richtingen achter de grote eilanden Vällö en Runnö naar de haven van Påskallavik. Waar wij al een paar keer hebben gelegen met de boot. De route slingert ons door het prachtige gebied. Maar natuurlijk moet je wel weer goed op de betonning letten, en er zeker tussen blijven varen. Bij Påskallavik leidt een route in de noordoostelijke richting terug naar min of meer open vaarwater. Hier kan ook gekozen worden voor de route die Klaas heeft voorgesteld achter de scheren, vlak langs de kust naar het noorden door onder andere de Fläksösund. De minimale diepte op deze route is 2 meter. Je kunt er niet zeilen, maar prachtig is het wel in al die heel smalle, kronkelige vaarwatertjes. Op sommige stukjes moet door ondiep water genavigeerd worden en dan is het zaak goed tussen de boeien en bakens te blijven. Want de mooie kale stenen koppen en hoofden gaan echt niet voor ons opzij. Deze liggen er al jaren, en genieten van hun rust. Wij gaan rustig verder we zien Claes en Annika bij de eerste bocht al wat moeilijk manoeuvreren, maar ze komen langzaam achter ons aan. Later in het vaarwater zien we heel af de mast. Wij varen onze eigen koers want een verkeerde beweging en, tja dan zijn die jongens erg hard, en geven zeker niet mee. Eenmaal bij de uitgang van het vaarwatertje, zien we de grote invaart van Oskarshamn weer in zicht. We kijken nog even achterom en zien de mast langzaam te voorschijn komen.

Wij varen alvast door naar de haven. Eenmaal aangemeerd zien we Claes en Annika binnen komen varen.

Haven Ergernis: “ik, en ik, en de rest kan stik” sommige mensen denken dat ze een steiger voor hun alleen hebben, zo ook gisteren bij aankomst in de haven. Er is één steiger waar je langszijde kunt liggen, dit weten we omdat we daar regelmatig hebben gelegen. Voor mij is dit plezierig vanwege de afstap op de steiger. Er ligt een grote Duitse zeilboot aan de steiger met een kleine zeilboot die keurig helemaal vooraan ligt, jullie voelen hem al denk, de grote Duitse zeilboot ligt in het midden van de steiger. Hij was nog met de lijnen bezig dus ook net aangekomen of gaat weer weg. Ik vraag twee maal keurig in mijn nette duits of hij weg gaat varen. Waarop ik een bruut antwoordt krijg van Nee. Misschien een stukje naar voren varen of naar achteren, dan kunnen wij er ook nog bij maar helaas dat zal niet gebeuren. Jammer dat je dit toch weer tegenkomt. Geen rekening houden met andere mensen die ook graag een plekje willen hebben. Soms zijn er havenmeesters die daar wel wat van zeggen, maar hier zal dat niet gebeuren in een verenigshaven. We varen een stukje door en ja nog een plekje langs een steiger, geen bordje rood te zien dus aanmeren. We bellen keurig met de havenmeester of we daar mogen liggen. Het is geen probleem, maar het is wel een eigen steiger van een lid van de club. Hij zal nog kijken wanneer of deze man terug komt, maar gezien de weersverwachtingen, verwachten we niet dat hij voorlopig terug komt.

Wind: ZW 1 – 3 BF, afstand 43, 9 Zm.

8 juni 7.00 uur vertrek Grebbegarden.

Zaterdag 8 juni vertrekken we om 7.00 uur van onze privésteiger in Grebbegarden (Torhamn). Claes en Annika vertrekken later met hun zeilboot achter ons aan. Zij moeten nog een hoop dingen regelen voor vertrek. We varen met een prachtige mooie ochtend zon uit. Eenmaal door de betonde vaargeul komen we weer op de Oostzee uit en de Kalmarsund. De wind is ons weer gunstig gezind, de zee is heel rustig. Dus we kunnen lekker doorvaren. Vlak voor Kristianopel een plaats en haventje aan de kust, krijgen we te maken met dikke mist. Dat hebben ze niet voorspeld, dus we gaan op de radar verder varen. En goed uitkijken waar mogelijk. De mist blijft de hele ochtend hangen. Dus we kunnen niet genieten van het mooie uitzicht. We varen richting Kalmar zoals afgesproken met Claes en Annika. Zij willen in de haven van Kalmar nog wat vrienden en familie bezoeken. Wij varen wel richting Kalmar maar gaan niet in de haven van Kalmar. Kalmar heeft een uitgebreid havencomplex. Passanten vinden plek in de Ölandshamn. Hier lig je aan hekboeien met het neusje aan de kant. En een kleine langsteiger die altijd vol is. Dus die gok nemen we niet, dat er geen plek is aan de langs steiger. Wij gaan naar de haven van Farjestaden, die ligt aan de overkant van Kalmar op het eiland Öland. Daar hebben we een paar maal gelegen langs de kade met onze catamaran. De mist blijft nog steeds aardig hangen, we besluiten een uur voor de invaart naar de haven van Farjestaden of we wel of niet door de zuidelijke vaargeul richting de haven gaan. Dit is een smalle invaar route en korter, om in deze haven te komen. Dit is een betonde smalle geul waar je echt wel goed moet uitkijken voor de ondieptes. En de betonning niet altijd goed te zien is, en met dichte mist al helemaal niet. Gelukkig trekt de mist op, en kunnen we door de smalle geul naar onze geplande haven. De windvoorspelling was dat we na 14.00 uur harde wind en regen zouden krijgen. Daarom zijn wij ook vroeg vertrokken. En Windfinder ons mobile weerstation had weer gelijk. We liggen nauwelijks aangemeerd en het begint keihard te regenen. Om vier uur krijgen we bericht van Claes en Annika dat zij ook onze kant op komen. Ze hebben enorm slecht weer onderweg gehad met harde wind en regen. Dus onze planning is wel weer goed geweest. Je moet er wel vroeg voor uit de veren, maar dat maakt ons niet uit.

Stukje historie over Kalmar: Kalmar is een grote stad met heel veel winkels en een aantal bezienswaardigheden. Beroemd is het slot van Kalmar, dat niet alleen goed vanaf de Kalmarsund te zien is, maar ook zeker een bezoek waard is. Kalmar beschikt over een middeleeuwse binnenstad met nauwe steegjes en kleine houten huisjes. In het Läns museum wordt de schat van het middeleeuwse oorlogsschip Kronon bewaard. Dit schip was twee keer zo groot als de beroemde Wasa en ging in 1676 aan de zuidpunt van Öland met achthonderd man ten onder.

Wind: ZW 3 – 4 BF, afstand 46, 5 Zm.

3 juni vertrek 13.40 richting Claes en Annika Yttre Park Torhamn.

Vanaf Karlskrona is het een 1,5 uur varen richting de privé steiger van onze oude buurtjes. Eenmaal om de bocht geven we enkele toeter signalen. Bij aankomst worden we ontvangen met een kanonschot vanaf het terras van het huis, de Nederlandse gastenvlag hangt in top bij de steiger. We krijgen de ereplaats aan de steiger, zelf heeft hij zijn zeilboot aan de mooring gelegd. Een warm onthaal nadat zij een week aan boord zijn geweest toen we in 2017 in Parijs lagen. Zij hebben toen een week met ons opgetrokken in Parijs. Na de koffie en ontvangst, krijgen we s''avonds in het boothuis een uitgebreid welkoms diner, met verse zalm, nieuwe aardappels met saus, wijn, diverse groente, en een overheerlijk toetje toe. We bespreken onze ervaringen en ze genieten van onze mooie boot. We verblijven deze week dan ook aan de steiger, en Klaas en Claes doen samen nog wat klusjes. Zij hebben een heel groot stuk land, met een prachtige tuin, waar ze heel veel werk aan hebben. Annika is namelijk gek op Hollandse bloemen en planten, en besteed daar in de tuin ook heel veel aandacht aan. De tuin ziet er ook uit als een plaatje zo mooi. Het stuk land grenst aan het vaarwater de scherenkust, het gastenverblijf heeft ook een eigen zwemstrandje. Ze vermelden de werkzaamheden die nog gedaan moeten worden voor hun vertrek met ons. Tijdens hun vakantie komen er gasten in het gastenverblijf. En dat gaat verder geregeld worden door hun dochter. De boot is nog niet helemaal klaar, moet ook nog het nodige aan gedaan worden voor vertrek. We genieten van onze oude omgeving, we gaan nog een dag op de fiets naar Jamjo waar de grote ICA supermarkt zit. En we fietsen tevens nog even langs ons oude huis, wat helemaal veranderd is, we spreken Tommy nog, de rest van de buren waren niet thuis. Verder vermaken we ons prima hier aan de steiger. Klaas heeft een planning gemaakt voor onze gezamenlijke trip richting Stockholm. Op 6 juni bespreken we de planning tijdens de koffie, en voor Zweden is het dan de nationaal dag. En natuurlijk het is maar een tijdelijke planning. De bedoeling is om a.s. Zaterdag 8 juni onze reis weer verder voor te zetten. Vanavond doen we nog even een gezellige BBQ.

2 juni 6.35 uur vertrek Solvesborg richting Karlskrona.

Vertrek om 6.30 uur. Vaartijd 5.30 uur varen. De wind is ZW 3 en oplopend naar 4 BF. Het weer is prachtig met een heerlijk zonnetje. We kennen de Zweedse scheren van Zweden al, maar elke keer als je daar doorheen of wel langs vaart krijg je een oer gevoel. Het doet denken aan begin der tijden. De eilandjes en eilanden aan de oostkant hebben een weelderige vegetatie, alleen aan de zeekant vind je een rand van kale rotsen. Het is nagenoeg onmogelijk om te beschrijven hoe mooi de scherenkust is. “Woorden als prachtig, adembenemend, grandioos, fascinerend, overweldigend, magnifiek, majestueus dekken de lading niet. Je moet eigenlijk de scheren ervaren! Ik probeer zoveel mogelijk dit landschap op de gevoelige plaat vast te leggen. Dat jullie allemaal kunnen genieten van deze prachtige omgeving. Het ontstaan van de scheren en meren in Zweden heeft alles te doen van de laatste ijstijd. Een ijslaag met een dikte van 3.000 meter schuurde reeds bestaande dalen uit terwijl gesteenten, die bestand waren tegen de kracht van het ijs, zich boven de dalen bleven verheffen. De ijskap smolt en een groot deel land dat tussen Zweden en Finland lag verdween onder water. Tegelijkertijd kwam het land, dat onder de dikke laag ijs was ingezakt, langzaam omhoog. Aan de kust, waar in de lagere delen het ijs grillig vormde, werden sleuven uitgescheurd, en kwamen de hogere delen droog te liggen. “de eilanden en de eilandjes die tezamen de scherenkust vormen”. In de archipel van Stockholm (Stockholms skärgard) waar we jullie natuurlijk ook in meenemen met ons verhaal en prachtige beelden, komen de eilanden elk jaar 5 millimeter omhoog!

2 juni 13.00 uur aankomst Karlskrona.

Voordat je Karlskrona binnenvaart krijg je eerst de mooie Godnatt te zien. De vestingtorens Godnatt en Kurholmen werden gebouwd in de jaren 1857-63. Het zijn de laatste voorbeelden van de kerntoren, een vestingtype dat al sinds de Middeleeuwen in Zweden en de rest van Europa bestaat. Al tijdens de bouw werden ze verouderd, het metselwerk was te onhandig voor moderne artillerie. Eenmaal aangekomen in de haven van Karlskrona waar we een mooie plek langszij hebben, bellen we onze vrienden Claes en Annika. We melden dat we zijn aangekomen in de haven van Karlskrona. Claes schrikt daarvan, nu al!! De vliegende Hollanders zo worden we genoemd zijn zo snel. Dat hij melde dat ze nog niet klaar zijn voor vertrek met ons richting Stockholm. Maar uiteraard zijn we natuurlijk welkom aan de steiger. We melden dat we eerst in Karlskrona blijven liggen, we willen nog een paar bezoeken afleggen in Karlskrona. We gaan die middag gezellig op de fiets richting Biltema, dat is een bedrijf die van alles verkoopt. We hebben nog wat dingen nodig voor de boot. En de andere dag gaan we een bezoek brengen aan ons favorieten koffiehuis waar ze overheerlijke gebak en andere lekkere dingen verkopen. En tevens een bezoek aan de Salt varv (Per) de eigenaar, waar onze catamaran altijd in de wintermaanden op de kant heeft gestaan. Karlskrona is een hele mooie plaats, waar ik op het grote plein heel veel stroopwafels, en warme wafels hebt verkocht. Bij de haven hebben we nog een prachtig kunstwerk staan van Helena Mutanen, wij kennen haar niet, maar het beeld is wel heel apart. Het is Bisschop Morski, Captus in de Mari Baltico, Anno 1531. Via internet heb ik haar gevonden en ze blijkt een bijzondere kunstenaar te zijn met hele aparte kunst. En op haar site staat ook een heel stuk beschreven over Bisschop Morski. Maar ik laat het bij dit kleine stukje tekst en de foto's.

1 juni Bezoek aan het Kartcircuit in Kristianstad

Willem-Jan de zoon van mijn broer, meld dat hij in dat weekend een race heeft in Kristianstad. Het is een FIA Karting European Championship.En we spreken af dat we elkaar daar ontmoeten. Vanuit Ahus was het ongeveer 20 km fietsen, en het openbaar vervoer nergens te vinden die kant op. We hebben daarom besloten om naar Solvesborg te varen. Dan kunnen we met de trein en de bus vlakbij de kartbaan komen. De trein vertrekt elk half uur vanuit Solvesborg richting Kristianstad, vandaar met de bus nog een stukje rijden. En dan het laatste stuk plusminus 2 km lopen naar de Kartbaan. Het is mooi weer en we gaan gezellig de dag ervaren, met prachtige races. Voor mij is het alweer lange geleden dat ik bij de kartwedstrijden ben geweest, in 2006 voor het laatst. We lopen richting de tent van Willem-Jan, het CRG team. En ja daar zijn ze druk aan het sleutelen. De jeugd moet die dag rijden, en dat blijft altijd weer een leuk spektakel. En natuurlijk ook de ouderen die rijden, gaan zo hard, harder als in de tijd dat ik bij de kartwedstrijden aanwezig was. Het zijn prachtige races en we hebben ons heerlijk vermaakt. En we hebben gezellig met Willem-Jan kunnen babbelen tussen de werkzaamheden door. Maar ook aan deze dag komt weer een einde, en de terug reis weer aanvaarden. Door het bos terug gelopen, en de bus in richting het station. Eenmaal op het station staat vermeld dat de trein twintig minuten vertraging heeft. Dus het is niet alleen in Nederland het geval, maar in zweden kan het ook voorkomen. Na twintig minuten nog geen trein, er wordt keurig netjes omgeroepen dat de trein nog iets later aankomt. Uiteindelijk na een half uur wachten komt de trein. En gaan we rustig weer naar de Solvesborg en de boot. Zondag 2 juni is de bedoeling om weer vroeg op te staan en dan richting Karlskrona te varen.

31 mei 6.40 uur vertrek Simrishamn

Vroeg uit de veren, om de mooie tocht over de zee te maken richting Solvesborg. Het weer is gunstig gestemd we vertrekken met WZW 4 Bf. Jullie zullen wel denken waarom zo vroeg uit de veren, nu dan hebben we nog wat aan onze middag in de plaats Solvesborg. Dit is een leuke en een gezellig plaats. Halverwege de tocht komt er toch weer wat mist opzetten. De aanwezigheid van de radar maakt het ook wat veiliger. Scheepvaart en betonning is goed zichtbaar na enige oefening. Gelukkig is het maar van korte duur. De ingang van de haven is allemaal betond, met links en rechts de kale rotsen die hun kop boven water uitsteken. We meren aan achter de beroemde ijsboot, waar ze dagelijks in de rij staan voor een overheerlijk ijsje.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------

Donderdag 9 mei vertrokken vanuit Groningen Motorboot club Jachthaven richting de jachthaven Neptunes Delfzijl. Eenmaal daar aangekomen nog een prachtig zonnetje, dus snel nog wat boodschappen halen in het centrum van Delfzijl.

Woensdag 15 mei aangekomen in Willemshaven Duitsland. Einde van de tocht door het Ems- Jade - kanaal. Het Eemsgebied is één van de belangrijkste gebieden voor de watersport in Niedersachsen en in de provincies Groningen en Drenthe. Ems - Jade - Kanaal de verbinding tussen de Dollard en Jadebusen. Het Eems Dollard gebied biedt precies wat schippers zoeken: een gevarieerd landschap met bossen, veengronden, een solide watersportinfrastructuur en gemakkelijk toegankelijke toeristische attracties. Zeer belangrijk: de bevolking langs de rivier de Eems heeft al een lange relatie met het water. Dat komt de schippers goed uit want ze kunnen daardoor gebruik maken van goed functionerende sluizen, jachthavens en aanlegplaatsen. Oost Friesen, Eemlanders en Nederlanders zijn vanuit hun traditie begaan met het nautisch gebeuren en staan gastvrij tegenover toervaren en schippers.

17 mei 12.30 uur vertrek Willemshaven richting Cuxhaven

Ems-Jade kanaal achter ons gelaten, laatste haven was een bezoek aan de toch wel met wat achterstallig onderhoud zijnde haven van Willemshaven. Ook hier is duidelijk een trend aan de gang weinig tot geen bootjes meer die dit gebied gaan bezoeken. Een havenmeester uit Aurich vertelde ons dat de overheid van plan is om het Ems-Jade kanaal eventueel te gaan sluiten voor de pleziervaart.

17 mei aankomst 21,15 uur in Cuxhaven.

Cuxhaven is de eerste haven aan de Elbe. Er zijn 3 jachthavens. Van de Jade stroom afvaarts naar buiten, goed de stroom mee. Buitengaats, stroomopwaarts de Elbe op, waren we iets te vroeg. Op de Elbe, nog klein beetje stroom tegen. Op de Elbe heb je te maken met stroming en getijde waar je rekening mee moet houden. De stroming kwam toch later op gang als dat gemeld stond. Net voor donker in Cuxhaven aangelegd.

18 mei vertrek Cuxhaven 9.15 uur richting de sluis bij Brunsbuttel. Brunsbuttel is de beginplaats van het Kieler kanaal, waar we door de sluis naar binnen gaan. Bij deze sluis moet je wel zorgen dat je keurig netjes aan de goede kant ligt, anders krijg je echt een bekeuring, daar zijn de Duitsers erg snel mee. Dit zelfde geld ook bij Holtenau eind sluis van dit kanaal.

18 mei aankomst Rensburg 18.20 uur. Het hele Kieler kanaal is 98 km lang. Wij zijn op deze dag tot en met Rensburg 63 km door gevaren. Een lange dag maar zeker de moeite waard. Ook hier neemt de camperplaatsen langs het kanaal de overhand. In het Kielerkanaal varen ook hele grote schepen, en ja af en toe even uitkijken.

19 mei 10.20 uur vertrek Rensburg.

Op naar de sluis in Holternau. Bij Holtenau zijn de kleine sluizen al meer dan drie jaar in renovatie. Er blijven dan nog twee grote sluizen over. Bij aankomst blijkt dat er een betaalstation op een ponton staat waar je moet betalen van de doorvaart door het Kieler kanaal. Voorheen moest je een enorme hoge ladder in de sluis omhoog klimmen (levensgevaarlijk) om te kunnen betalen. We hebben vernomen van een Duitse zeiler, dat er een man is dood gevallen in de sluis. Ze hebben daarom nu een ponton liggen voor de sluizen om te kunnen betalen. Maar nu kom het, eenmaal aangekomen bij de ponton, liggen ze al drie rijen dik. Dus aanmeren aan een andere boot, en dan over al deze boten lopen om bij het betaalstation te komen. Nu blijkt ook nog dat er maar één sluis in werking is, de andere grote sluis is stuk. Dus dan begrijpen jullie het al, heeeeeel lang wachten tot dat we er door mogen. Want tja vracht verkeer gaat voor. Er lagen al mensen dik een uur te wachten. Eenmaal door de sluis na twee uur, zijn we een rustige plek gaan zoeken om te ankeren. Het weer werd slechter van de dichte mist.

20 mei 9.15 uur vertrek ankerplek Stickerhorn.

Een prachtige rustige plek om te ankeren. Eenmaal wakker geworden was het aardig dicht van de mist. Dus rustig afwachten tot dat de mist is opgetrokken. Eenmaal opgetrokken zetten we de reis voort richting Marstal. Althans dat was de bedoeling, maar al snel bleek dat de mist enorm toe nam. We zijn de haven Laboe binnen gelopen om het weer af te wachten. Uiteindelijk kunnen we om 14,20 uur vertrekken uit Laboe. De lucht is helder geworden dus varen maar. Maar als snel bleek dat de lucht weer enorm dicht ging zitten. We zijn met de radar door gevaren, om toch in Mastral aan te kunnen komen die dag. Later helderde het op en met mooi weer aangekomen in Marstal. Om 19,00 uur liggen we in de haven van Marstal op het eiland AERØ nin Denemarken.

21 mei Verjaardag Klaas vieren.

Gezellig het dorp in om een bakje koffie te doen met uiteraard een taartje bij de koffie.Maar in het hele dorp geen koffiezaak open om een gebakje bij de koffie te kopen. Dan boodschappen doen en terug bij de boot lekker zelf aan de slag gaan. Straks om 17.00 uur komt Didde een vriendin uit een eerder bezoek aan Marstal op bezoek. Haar hebben we leren kennen 4 jaar geleden tijdens een eerder muziek festival hier. Tijdens ons koffie bijeenkomst heb ik gespeeld voor Didde. Zij vroeg of ik het liedje kon spelen "Wie kan er zeilen zonder wind" of wel van de tradionele versie uit Zweden "Vem kan segla fÖrutan vind". Dit liedje heb ik niet in mijn bestand, dus die zelfde dag een mail gestuurd naar een goede kennis voor de tekst en bladmuziek. Op dezelfde avond mogen ontvangen. Ze heeft ons tijdens de koffie uitgenodigd om s'vonds naar de kerk te komen om het openingsconcert bij te wonen. Didde zou ons die avond voor de kerk bij de boot ophalen. En natuurlijk heb ik het muziekstuk, wat zij graag wilde horen die dag een paar maal geoefend. Op het moment dat ze bij de boot kwam speelde ik voor haar het lied. Ik heb voor haar drie mooie rozen gemaakt, met een kaart van ons erbij waarin de tekst zowel als in het Nederlands en in het Zweeds geschreven staat. Voor haar een onroerend moment. Daarna naar de kerk, het hele Dorp en de haven lopen uit om dit spektakel mee te mogen maken. De kerk zat dan ook bomvol. Binnen in de kerk zie je een imposant plafond met allemaal oude zeilboten hangend aan het plafond. Geweldig mooi om dit te zien. Uit drie landen treed er één groep op, Zweden, Noorwegen en Denemarken. Op de achtergrond van onderstaande foto staat van het Russische stel Vladimir en zittend voor ons op de bank Svetlana het spektakel van dit hele evenement. Wij gaan dit vrijdag meemaken dan treden zij op in de tent.

Vrijdag 24 mei

We gaan eerst even de boodschappen doen, en om drie uur naar de tent voor verschillende optredens mee te maken tot in de late uurtje. Eenmaal in de tent zitten we tegenover Jette een andere vriendin die we in 2015 ook mee hebben kennis gemaakt. Zij woont in Stege op een ander eiland. In 2015 zijn we naar de haven in Stege met de toen nog catamaran gevaren. Daar hadden we toen met haar afgesproken. Ze heeft ons mee genomen en rondgereden op het eiland naar hele mooie plekken. Na afloop zijn we avonds heerlijk uit eten geweest. En nu we elkaar weer tegen komen is het toch weer een uniek moment. Ze hoopt dat we dit jaar weer bij haar in de haven van Stege aanmeren. We genieten van de muziek en wachten op het optreden van Svetlana & Vladimir. De andere bands zijn ook geweldig wat ze allemaal spelen, of er nu een viool, gitaren en trekharmonica mee speelt allemaal top muziek. Na het optreden krijgen we de tip van Didde om naar de kleine tent te gaan, daar geeft het Russische stel nog een toefje toe. En ja ik kan het natuurlijk niet laten om samen op de foto te gaan na afloop. Ze vroegen waar of ik vandaan kwam, uit Noord-Holland. Waarop hij vroeg, is dat vlak bij Amsterdam ja. En toen begon hij Tulpen uit Amsterdam te spelen en of ik mee wilde zingen. Dat zeker gedaan was heel bijzonder.

Zaterdag 25 mei

We besluiten om die dag vroeg te vetrekken vanwege het slechte weer wat op komst is. Harde wind en regen. Didde gebeld dat we rond 9.40 uur uit varen. Wat ze in 2015 ook heeft gedaan doet ze nu weer ons uitzwaaien bij de grote kade. En ze hoopt ons in september weer terug te zien.

25 Mei Aankomst 12.50 uur Lundeborg.

Harde wind op komst dus de haven binnengelopen. Een hele gezellige en mooie haven. Deze haven is helemaal gerenoveerd met een nieuwstuk aangebouwd. Het is prachtig weer zonnetje schijnt en we gaan gezellig even het dorpje bekijken. In het dorp is sinds anderhalve maand een nieuwe supermarkt die gerund wordt door vrijwilligers vanuit het dorp. Dit is een project wat startend is en ze willen kijken of het werkt. Een mooie leuke winkel waar je alles kunt kopen. Het blijkt dat ze die middag zeilwedstrijden houden, heel gezellig. Maar bij binnenkomst een spektakel en een gekrioel van bootjes. Een Nederlands stel ontmoet tijdens ons bezoek aan het vis restaurant waar we onder het genot van een heerlijk biertje en een overheerlijk vis menu samen gezellig hebben zitten kletsen. Zij logeerden daar aan het strand in een zomerhuisje. En ik vertelde haar over het accordeon festival, en wat blijkt zij speelt al van af haar jeugd accordeon. Eenmaal terug bij de boot besluiten we de andere dag na het middag uur te vertrekken vanwege weer harde wind op komst. We moeten die dag een groot stuk zee over varen en met harde wind niet echt plezierig.

26 mei vertrek uit Lundeborg 13,45 uur.

We hebben besloten om van wege de wind om 13.45 uur te vertrekken vanuit Lundenborg. We willen dan richting Vordingborg varen om daar weer aan te meren. Vordingborg heeft een hele leuke mooie haven. Daar zijn wij met de catamaran een keer naar toe gesleept, toen we pech met één van de motoren hadden. Om bij de haven te komen, vaar je door een piep klein geultje vanwege de ondiepte daar. We wilde eerst bij het tankstation gaan liggen, dat is nog voor de haven maar daar is alles verandert. Na 46,45 zee mijl toch maar doorvaren naar de haven. Met slecht zicht en regen aangekomen in de haven van Vordingborg om 20.00 uur. Eenmaal aangemeerd in Vordingborg een hele donker lucht. We blijven twee nachten liggen in de haven van Vordingborg om de andere dag nog even naar de sportwinkel en wat boodschappen te gaan doen. We halen de volgende dag de fietsen van boord, en gaan richting het dorp en de sportwinkel. De watersportzaak licht aan de andere kant van het kanaal, dus over de brug. Maar ze alles aan het opbreken en omleiden dus maar weer terug naar de boot, na boodschappen te hebben gedaan. De andere ochtend op de foto een prachtige lucht om 5.30 uur vertrekken, de wekker op 05.00 uur. Uitzicht op de brug waar we onder door moeten, en de vaargeul in gaan tot einde geul en dan uitkomen op de zee. Het laatste stukje land nog in zicht.

28 mei vertrek Vordingborg 5.30 uur.

We vertrekken uit de haven van Vordingborg met een mooi zonnetje op komst. De wind is gunstig gestemd dus we proberen zover mogelijk te komen richting Zweden. De planning is richting Ystad te varen. Halverwege de tocht op het grote water nog een vervelend stukje, dit is ten zuiden van Skanor. Met wind west en golven. Alles weer storm vast gezet, anders moeten we nieuw porselein gaan kopen en daar hebben we geen zin. Eenmaal het vervelende stuk voorbij gaat alles zijn gang, wind is gunstig dus lekker door varen op naar Zweden. We krijgen Ystad in zicht en we besluiten door te gaan varen richting Simrishamn. Onderweg lekker de keukenmachine aan voor het bereiden van onze avond maaltijd. Ik ga lekker de wortelen en de peultjes schoonmaken, deze gaan in de stoompan in de keukenmachine en die doet zijn werk. Nog even een lekker stukje kipfilet erbij gebakken en onze maaltijd is weer klaar. Kunnen we rustig door varen richting de haven. Aangekomen in de haven van Simrishamn om 19.45 uur hebben we er een trip van 105 zeemijl er opzitten. En dat is voor ons wel weer voldoende. Lekker een flink stuk op geschoten. Na een uurtje krijg ik bericht van Willem-Jan mijn neef, dat hij in Zweden is voor een Kartrace in Kristianstad. En ja dan blijven we natuurlijk nog even hier liggen. Woensdag 29 mei nog even een gezellig dagje de was doen, Simrishamn in en verder een rust dag. Donderdag ook nog een rustdag geplant, en dan vrijdag planning om naar Áhus te gaan. Vandaaruit is het ongeveer 15 km fietsen om naar de kartbaan in Kristanstad te komen. We kunnen dan zaterdag nog even naar de wedstrijden gaan kijken. Zondag gaan we weer plan, verder richting Claes en Annika in Torhamn.

30 mei Varen of verwaaid liggen in Simrishamn.

De weersverwachting is vandaag ongunstig stevige wind 5 bf met vlagen 6 ZW. We besluiten om nog een dag in de haven te blijven liggen. We maken een wandeling naar het dorp (stadje), de winkels gesloten vanwege hemelvaartsdag. Onderweg nog een paar mooie foto's maken van Simrishamn. Ooit bezat Simrishamn de grootste vloot én het grootste schip van Zweden. En dat werd gerealiseerd door een vrouw, die niet alleen zakelijk keihard was, maar zich ook bekommerde om de leefomstandigheden van de bemanning aan boord. Zij bracht in die leefomstandigheden grote verbetering aan. Op een bepaald moment bezat zij 89 schepen. Nu is Simrishamn één van de belangrijkste vissershavens in het zuiden van Zweden en staat bekend om zijn haring. Jaarlijks wordt er een haringfeest gehouden, waar je verschillende soorten haring kunt proeven. Rond de S. Nicolai Kyrken, waarvan het oudste gedeelte, het koor, stamt uit 1161, vind je de sfeer van het verleden terug in de kleine straatjes met de lage huisjes met hun gekleurde, gepleisterde gevels. Onderweg kom je dan ook de gekste dingen tegen een gebreide kous om de regenpijpen heen. Deze hebben het in ieder geval niet koud in de winter. Het staat heel vriendelijke en gezellig. Morgen vrijdag 31 mei gaan we vroeg van start om de tocht naar Ahus of Solversborg te maken. De wind is dan iets gunstiger gestemd.

Varen100

Reisverslag / Dagboek

We zijn weer in Nederland!!

Nieuws!

Planning is beschikbaar in PDF onder het kopje Planning 2025

Contactformulier

Varen100

Reisverslag / Dagboek

We zijn weer in Nederland!!

Nieuws!

Planning is beschikbaar in PDF onder het kopje Planning 2025

Contactformulier

Zoeken

Externe inhoud

Cookie-instellingen